Mijn hoofd loopt vol

Mijn hoofd loopt vol, met hardlopen en alles wat daar bij komt kijken. Sinds zondag (lees You’ll never walk alone) staat mijn besluit vast, ik ga een Marathon lopen. Maar nu dat ik dat heb gezegd moet er wel wat gebeuren, nee ik hoef nog niet met een schema te beginnen. Ik wil denk ik de Marathon in het najaar lopen of toch voorjaar, nah volgend jaar dus. Maar waar wil ik hem lopen, New York of ergens heel ver weg gaat hem niet worden. Te duur dat gaat gewoon niet, wil ik ook niet. Maar waar dan wel, nog geen idee. Sevilla spreekt me erg aan omdat ik daar al eens ben geweest. Maar ook in het prachtige Schmallenberger Sauerland zoals Marloes (RJ Amsterdam) hem heeft gelopen spreekt me aan, kleinschalig. Of misschien in Italië waar Fabio de vriend van mijn schoonzus alle mooie marathons kent omdat hij die ook loopt. Kan ik daar meteen op bezoek, komt dat er ook eens van. Nou dat gaat dus alleen nog maar over waar ik hem wil lopen en daar ben ik nog lang niet uit.

Nee ik heb nog nooit een Marathon gelopen maar heel gek, in je hoofd ga je dan toch al aan een tijd denken. De halve heb ik vorige maand in 1 uur en 3 kwartier kunnen doen, nee ik kan niet denken een hele is twee keer een halve marathon. Zo blijkt dat niet te werken. Maar onder de 4 uur zou dus “theoretisch” moeten kunnen. Wanneer moet ik beginnen met een schema, met welk schema, wat voor schema.

Ik moet in ieder geval wat meer lange afstanden gaan lopen en heb me gistereen ingeschreven voor de Halve Marathon van Eindhoven in oktober, nu al zin in.

Sinds zondag giert de adrenaline door mijn lijf, volgens mij als ik nu ga lopen dat ik 42,2 km verder pas stop.

Marathon, je loopt nu al in mijn hoofd de hele tijd!