Waarom is hardlopen dan zo fijn?

Vandaag betrap ik mezelf op de vraag waarom loop ik eigenlijk.
Waarom lopen jullie eigenlijk. Iedereen waar we tegen zeggen “ik ga zo 20 kilometer hardlopen” die kijkt je vervolgens aan en denkt huh mafkees.

Dus waarom doen we het dan toch. Toen ik begon was het echt niet fijn iedere keer, sterker nog maanden was het niet fijn. Toch komt er iets los in je wat het dan toch fijn maakt, het fijne gevoel wint het van pijntjes, ademhalingsproblemen, en andere kwalen.

Het fijne gevoel komt door de Endorfine die loskomt als je hardloopt. Dezelfde endorfine die wordt gemaakt als er nicotine bij de receptoren in de hersenen komen. Dezelfde endorfine die mij heeft laten denken voor 32 jaar dat roken lekker is. Roken was echt een verslaving waar ik niet vanaf kon komen na ontelbare pogingen ging ik toch iedere keer voor de bijl. Nu zorgt deze endorfine voor een verslaving waar ik zelfs geen stop poging aan ga wagen. Hardlopen is een serieuze verslaving en ik ben hooked tot op het bot.

Ik wordt al bijna “high” van het idee dat ik straks weer mag rennen. Als ik dan weer terug ben, dan denk ik echt ik wil weer en meer en verder..

Nike heeft er een mooi filmpje van gemaakt.

Endorfine Rules!!