De mooiste hardlooproute?

Dicht bij Den Bosch ligt een wondere wereld en het is niet de Efteling, ook leuk maar niet om te hardlopen. Nee diep in het groen verborgen ligt nog een wondere wereld en die ligt er al sinds 1881. Het middelpunt of beter hoogtepunt van deze route is de statige Moerputtenbrug waar in 1890 dagelijks treinen reden van Den Bosch naar Lage zwaluwe. In 1972 is de spoorlijn gesloten en opgenomen door de natuur, jaren later is er een renovatie geweest die in 2011 is afgesloten en nu is het een rijksmonument waar je dus overheen kan rennen.

We  hadden het al een week gepland om hier naar toe te gaan en ik had er echt zin in. Omdat het net iets te ver is voor onze wekelijkse run hadden we afgesproken dat mensen die het té ver vonden zouden aansluiten bij het dichtbij gelegen ziekenhuis. Zover was het nog niet. De dag ervoor was het namelijk echt heel erg slecht weer, zomer in Nederland je kent het ondertussen wel. Ook als het heel slecht weer is rennen we, maar deze route vraagt om mooi weer. In ieder geval droog weer, dan kun je je ogen beter openhouden om goed rond te kijken. De volgende dag is het dan opeens toch een mooie dag lijkt het, maar blijft het zo? Op Facebook spreken we nog wat dingen af wie er al mee gaat vanaf de start en wie er later aansluit. In de ochtend zag ik op Instagram foto’s voorbij komen van Kim of beter gezegd Webkim. Kim ken in al vanaf avond één bij de Junkies niet dat ik ze vaak live zie maar we hebben wel contact, via de social media kanalen. Kim had een voornemen en dat was nieuwe routes ontdekken, haar plan was vandaag dus ook de Moerputten. Door de foto’s van Kim had ik er nog meer zin in. Laat de avond maar komen. Om half acht vertrokken we vanaf Runhouse 073 naar de Moerputten, kilometer of 4 naar het ziekenhuis waar we de rest op zouden pikken. Het weer was goed, terker nog het was fantastisch loopweer en met een groep van bijna 20 mensen gingen we via het centrum naar de rand van Den Bosch. Bij het ziekenhuis sloten er nog wat mensen aan en zelfs bij de ingang van de moerputten stonden er nog 2 Junkies te wachten. Een flinke groep, even een foto op de trap en daar gingen we. Je loopt een trap op en je kunt verschillende routes kiezen, we kozen voor rechtdoor. Rechtdoor is goed, rechtdoor is recht op die brug af, rechtdoor is magisch. Bij de kop van de brug hebben we even een foto gemaakt en daar gingen we 48 voeten, rennend over de metalen platen die de oude spoorbrug bedekken. 48 voeten die veel geluid maken, alsof er weer een trein over die statige oneindige brug rijdt. Als je dan over die brug heen bent ren je nog wat verder en kun je weer kiezen, wij kozen voor linkssaf het pad naar beneden. Dit pad gaat langs weilanden en velden, over kleine bruggetjes en door diepe plassen. De velden waren drassig door de regen van de afgelopen dagen, de enkele wandelaars die we tegen kwamen keken best vreemd op om daar 24 renners breed lachend voorbij te zien komen. Na een paar kilometer kom je dan weer op zo’n enorm mooi stukje. Het begint met een opstapje naar een loopplank en dat blijkt een pad te zijn een halve meter boven de grond. Slingerend door de bossen en boven het water, je ziet alleen het stuk voor je en niet wat er om de bocht is. Echt als je de Indische Waterlelies daar opeens zou zien dansen zou het je niet eens verbazen, zo sprookjesachtig. Normaal zijn we niet zo stil tijdens het rennen, maar nu was iedereen toch echt wel bezig met de omgeving waar je dan deel van uit mag maken. Dit pad had van mij kilometers lang mogen zijn, helaas kwam er wel eerder een einde aan. We hadden de route van 5 kilometer afgelegd en het was tijd om terug te gaan naar het Runhouse. Ik heb mezelf voor genomen om minimaal 4 keer per jaar hier te gaan lopen, in ieder jaargetijde wil ik het zien. Zien wat de natuur hier doet. Wat kan je toch gelukkig worden van een paar hardloopschoenen, goed gezelschap en een mooie route.

Is dit de mooiste route van Nederland? Ik weet het niet maar ik nodig je uit om er eens te gaan rennen en het zelf te beoordelen.

Keep on running in a free world