Soms is het zwaar, soms niet

Sinds een paar weken post ik op maandag mijn marathontraningsweekoverzicht (goed scrabble woord), zo niet afgelopen maandag. Ik had er geen zin in.

Dat gebeurd me wel met meer dingen, maar dat heb jij vast ook wel. Geen zin om op te staan, de hond uit te laten, de afwas te doen, boodschappen, je bankzaken regelen op internet (zit je toch weer in webshops te koekeloeren voor je het weet). Ik had de zondag (duurloopdag) geen zin om te lopen en de dag erna eigenlijk nog niet. Op zondag had ik 18 kilometer moeten lopen maar er stond nog meer op het schema die dag. Een logeetje (vriendje van mijn jongste was blijven slapen) was vroeg wakker, in de middag zou er visite komen voor een BBQ en zo nog wat meer dingen. Ik werd niet fit wakker en dacht wie weet vanavond dan maar lopen, maar na een BBQ moet je dat helemaal niet willen. Niet gelopen en ik zocht de excuses in de drukte maar uiteindelijk was ik gewoon niet gemotiveerd genoeg. Op maandag was ik vrij (schoolvakantie schema) en moest ik dus die 18 kilometer gaan maken. Hoe ik dat heb zitten rekken, vanaf 10 uur was ik vrij om te doen en laten wat ik wilde. Om 11 uur ging ik dan eindelijk om kleden in mijn hardloop kloffie en nam weer plaats achter mijn laptop om vervolgens totaal nutteloze dingen te bekijken op het wereldwijde web. Ik stelde het maar uit en uit. Uiteindelijk ben ik dan die 18 kilometer aan gegaan en hoe makkelijk het de week ervoor ook ging een Runners High zat er niet in deze keer. Ik weet niet of het woord Runners Down bestaat maar daar zat ik in ieder geval dicht bij. Uiteindelijk heb ik ze wel weer gelopen op het gewenste tempo (5:40 p/km) maar echt een fijn gevoel had ik er niet van. De wekelijkse update op deze blog kwam er ook niet van en die maakte ik ook niet op dinsdag, geen zin erin.

Totdat ik gisteren in mijn mailbox de email nieuwsbrief van Runners World Magazine kreeg, ik keek hem even door en zag het artikel “stem op het hardloopblog van het jaar”. Ik dacht meteen eens even kijken op wie ik ga stemmen, want ja ik heb zeker voorkeuren wat dat betreft. En wat zag ik tot mijn grootte verbazing ik stond er zelf tussen. What the F•••• , niet normaal, wat vet, Totaal flabbergast zag ik mijn eigen blog staan tussen echt de meest geweldige hardloopblogs van Nederland. Ik had een Bloggers High en besefte me dat alles heeft te maken met motivatie en op wat voor manier die motivatie binnenkomt. Nog voor alle bloggers los gingen op social media kreeg ik al super lieve reacties binnen van mensen die ik weer als voorbeeld zie, zo cool!! Ik had zin om meteen 10 kilometer te gaan rennen, niet dat ik daar tijd voor had maar wilde het wel.

In de tijd dat ik nu blog over mijn visie op hardlopen heb ik over van alles geschreven en hier een paar van mijn best belezen artikelen (voor als je ze nog niet gezien had). Op één Hardlopen, ja de groeten, gevolgd door ” Daar lag ik dus op de grond, niemand die wist wie ik was dat zijn de meest belezen berichten op mijn site. Dit was trouwens ook een goede in februari Hardloopmeiden, Kanjers zijn jullie! Deze site ben ik begonnen voor mezelf maar steeds meer mensen lezen mee en ik vind dat echt zo leuk, echt waar. Diepe dank voor iedereen die het leest en reacties stuurt.

Motivatie om te hardlopen kan dus op veel verschillende manieren binnenkomen, vasthouden die gedachten voor als ik het even niet zie zitten. Vanavond mag ik weer rennen met de Junkies en ik heb er zo enorm zin in!!

P.s. als je op mijn blog wil stemmen via Runners world Magazine kan dat via deze link, ik ben je nu al dankbaar. (Hij staat als maridurieux.wordpress.com vermeld).