Hoe lang duurt het Marathon gevoel?

Nu bijna twee weken na mijn eerste Marathon ben ik echt wel weer met beide benen aan de grond denk ik. Maar mijn hoofd zit er nog steeds vol van.

Ik hoor van mensen dat als ik over die Marathon praat dat ik dan nog steeds glunder. Ik merk het ook. Als ik lang er over aan het vertellen ben, dan doet het me echt wat. Dit weekeinde gaan er veel Nederlanders de Marathon in New York City lopen en een aantal daarvan ken ik. Ik vind het spannend en leef zo met ze mee, op een manier die ik twee weken geleden niet eens kon beseffen. Nu weet ik pas wat het is en hoe het kan voelen. Afgelopen woensdag sprak ik iemand die ook in Amsterdam had gelopen en die had het erg zwaar gehad en stond op het punt om uit te stappen. Totdat een oudere man tegen hem zei “je hebt er nu 36 kilometer op zitten die laatste 6 kun je ook echt nog wel”. Zo zie je dat je de Marathon niet alleen loopt, alle mensen langs de kant zijn belangrijk alle mensen die met je meelopen. Zelfs in de strijd met jezelf loop je eigenlijk niet alleen, er lopen mensen met je mee. Mensen die je volgen op wat voor manier dan ook, mensen die meeleven in gedachten en in het echt.

Mijn Marathon blues houd denk ik nog heel lang aan, voel me er fijn door en kijk alvast vooruit. Mijn Marathon Bucketlist is eigenlijk al veranderd. Hij is veel te kort en Rotterdam moet er echt in, die wil ik wel gaan lopen in april denk ik zeker te weten. Wat nog mooier zou zijn om hem in het Runner’s World Dream Team te lopen. Want dan nog meer dan de vorige keer loop je niet alleen en zijn er ontzettend veel mensen langs de kant die jou verhaal kennen, jou volgen in je weg er naar toe. Twee jaar geleden stond ik als toeschouwer langs de kant in Rotterdam en zag de Dreamteamers voorbij komen en voelde toen al met ze mee ondanks dat ik geen idee had hoe het moest voelen om een Marathon te lopen. De Dreamteamers moeten dat voelen die mensen die meeleven de hele 42,195 kilometer lang, het moet een fantastische ervaring zijn om die warme gloed van goed gevoel mee te mogen dragen.

Maar goed Marathon blues dus, het heeft iets met me gedaan en het gaat denk ik nooit meer weg. Zondag de New York en ik vind het spannend voor Kim, Gabriëlla, Hedwig, Joan, Anouk, Jasmine, Michiel maar ook voor alle mensen die ik niet persoonlijk ken. Er loopt iemand in gedachten met jullie mee, de hele weg. Have Fun en stel je doel goed en duidelijk voor jezelf, dat werkt! Good luck lieverds

Hier boven op de foto Gabriëlla al op de NYC Marathon expo, ze heeft er zin in!

Keep on running in a free world