Energy Lab test… Mari Durieux

Ik schreef al eens over een sport (medische) keuring een tijd geleden en vond het een goed idee om deze voor mijn Marathon te doen. Daar heb ik nog niets over geschreven maar hier komt het dan. De analyse van Mari Durieux bij Energy Lab in Eindhoven.

Na een korte treinreis naar Strijp S in Eindhoven loop ik naar het oude Philips gebouw waar diversen sport gerelateerde bedrijven zitten. Een daarvan is Energy Lab en het oude pand is prachtig opgeknapt tot een waar sportlab walhalla. Energy Lab is een organisatie die zowel in België als in Nederland vestigingen heeft. Bij binnenkomst wordt ik welkom geheten door Robin Decottignies. Robin is behalve expert ook zelf sportman en zou weken later 2:48:13 uur op de Marathon in Eindhoven lopen. Uiteraard heeft Robin ook echt een opleiding gehad maar het idee dat hij ook sportman is vind ik fijn.

Eigenlijk zou er ook een medisch gedeelte zijn maar helaas is de arts die hiervoor ingehuurd zou worden ziek. Slechtte dokter als je jezelf niet eens beter kan maken denk ik dan, of werkt dat zo niet? Maar goed kan gebeuren en we gaan gewoon de sport keuring doen waarbij er hartslagzones worden bepaald, lactaat verhouding en een complete body scan. Maar voordat dat zover is wordt er een intake gesprek gehouden waar Robin vraagt naar mijn sportverleden en de status waar ik me nu in bevind, voel ik me uitgerust, vermoeid en meer van dat soort vragen.

Die bodyscan doen we als eerste, in mijn sportkleding ga ik op een soort scanner liggen en wordt van top tot teen gescand. Het is geen X-ray dus van stralingsgevaar is geen sprake. Het apparaat meet op beeld en weegt door de plaat waar je op ligt. Zo komt er dus een overview van mij uit en alles is meetbaar. Het gewicht van mijn botten, en dan zelfs verdeeld over verschillende lichaamsdelen. Armen, benen, romp, hoofd dat is allemaal gespecificeerd. Als ik dus ooit tegen je zeg “ik heb er een zwaar hoofd in”, dan is dat zo. Je hoofd is in verhouding het zwaarste in de botverdeling. Buiten bot wordt er ook het vetpercentage gemeten, verschillen in anatomie, verdeling van de massa (zowel vet als magere massa). Uiteindelijk komt er een compleet overzicht van jezelf uit met referentie waarden naar andere mensen in verschillende leeftijdscategorieën. Wat blijkt, ik heb op basis van deze gegevens een ideaal duurloop lichaam. Ik moest nog aan mijn Marathon beginnen dus dit was toch mooi om het bevestigd te krijgen.

Hierna gaan we verder met de looptest. De looptest gaat als volgt, we beginnen op de loopband (dat was nieuw voor mij) op een tempo van 7 kilometer per uur. Dit ga ik 5 minuten doen en dan wordt het tempo met 1,5 kilometer verhoogd. In de tijd dat er een snelheidsovergang komt, wordt er bloed afgenomen (uit je oorlel, daar zitten nauwelijks zenuwen) en wordt je hartslag gemeten. Het bloed wordt afgenomen om de melkzuurproductie te meten. Ook wordt er tussendoor iedere keer gevraagd aan mij om op een visuele schaalverdeling aan te geven hoe ik me voel, van zeer zeer licht tot maximaal in diversen stappen. Zo wordt er dus gemeten op hartslag, snelheid, melkzuurproductie en subjectieve vermoeidheid. Ondanks dat ik een klein beetje vermoeide benen heb, gaat het lekker en na de eerste 5 minuten is het vermoeide gevoel weg. De eerste meting gebeurd nu en alles is prima. Daarna de verhoging met 1,5 km weer voor 5 minuten, zo gaan we steeds verder en ik heb er niet echt heel veel moeite mee. Ik ken mijn lachaam goed want op het moment dat Robin na een aantal verhogingen weer mijn hartslag wil met zeg ik “162” het klopt precies. Zo gaan we even door en kom ik uiteindelijk bij het tempo 16 kilometer per uur uit, dit hou ik echt niet lang vol en na 50 seconden hou ik het voor gezien. Bloedheet en drijfnat mag ik gaan uitlopen en gaat Robin aan de slag met de uitkomst van de metingen.

Uiteindelijk komt er een uitgebreid rapport uit en met deze wetenschap ga ik mijn Marathon tegemoet. Nu ik mijn Aerobe drempel weet heb ik waardevolle informatie, informatie die ik voorheen niet had. Als ik op mijn Marathon terugkijk in de uitslagen van mijn hartslagmeter zie ik dat ik perfect heb gelopen. Mijn gemiddelde was hartslag 156, 1 hartslag hoger dan waar mijn Aerobe drempel begint. Ik heb de Marathon dus met deze wetenschap kunnen lopen en wist dat ik vooral vet aan het verbranden was in plaats van suikers. Dat heeft geresulteerd in snel herstel en niet al teveel spierpijn.

Als ik niet bij Energy Lab was geweest had ik waarschijnlijk op hartslag 165 gelopen en was ik op het einde te kort gekomen in mijn 42,195 meter lange avontuur. Met de uitslagen die er zijn heeft Robin voor mij een schema opgesteld om mij op mijn volgende halve Marathon goed voor te bereiden. Ook zijn er met de uitslagen predicties gemaakt wat ik voor tijd zou kunnen lopen als alles mee zit op de verschillende afstanden. Ook dat is super interessant om te weten

Energy Lab neemt zijn taak serieus en neemt een gedegen test af, ik heb de bodyscan en de looptest gedaan maar je kunt uitbreiden met een Vo2Max en andere testen. Energy lab heeft diversen vestigingen dus er zit er altijd wel eentje in de buurt. Tegen de tijd dat ik thuis ben is er nog een extra uitgebreid rapport inclusief eet- en drink advies naar mijn mailbox gestuurd.

Ik ben veel over mezelf te weten gekomen en het is goede info in mijn verdere loopplannen. Nu eens kijken of ik die halve marathon ga nailen onder de 1:45 in maart.

Keep on running in a free world