Je loopt echt heel vaak té hard

Ik heb in mijn directe omgeving een aantal mensen die net zijn begonnen met hardlopen. Mensen die ik goed ken en mensen die ik minder goed ken maar mij wel aanspreken over hardlopen. Al die mensen zijn gestart met een 5 km schema en hebben geen diepgaande hardloopervaring. Een van de mensen die is gestart leent mijn horloge omdat ik daar het  schema van Renate Wennemars (5 km schema) in kan programmeren. Daarna lees ik de data uit als ik mijn horloge terug krijg en kijk wat voor tempo er gelopen is door de startende lopers. Steevast zie ik hetzelfde, te hoog tempo.

Zo sprak ik gisteren iemand die ook was gestart en die vertelde me, ik krijg mijn adem niet onder controle. Dus ook te hard van start gegaan. Ik herken het overigens wel, mijn eerste rondje in het park was ook zo hard dat ik bijna moest kotsen. Maar hier komt het punt, al die schema’s zeggen dat je rustig moet starten en noemen dat vaak dribbelen. Maar wat is dribbelen als je dus nog nooit hebt hard gelopen, hoe bepaal je dan hoe snel of hoe snel je juist niet gaat.

Dribbelen is geen hardlopen en ook nog geen joggen, nu weet ik dat deze termen nog steeds niks zeggen. In de ogen van een leek is Ussain Bolt ook aan het hardlopen, maar de kinderen op de schoolplein ook. Daar zit dus wel echt verschil in (mag ik hopen, anders hebben we een behoorlijk aantal nieuwe wereldrecord houders op de korte afstand). Voor het idee Ussan Bolt kan ruim 40 kilometer per uur lopen en kleine kinderen op de schoolplein lopen in een sprintje ongeveer 15 kilometer per uur.

Dribbelen dus, dribbelen is maar net wat sneller als wandelen. Dat is dus veel langzamer dan dat je waarschijnlijk denkt, je haalt wandelaars maar net in. Zijn er geen wandelaars in de buurt dan kun je het natuurlijk lastig controleren maar als je geen controle over je adem hebt kun je gegarandeerd zeggen dat je te hard gaat. En vergis je niet, langzaam hardlopen is veel moeilijker dan hard-, hardlopen omdat het zo tegen natuurlijk is. Dribbelen is echt wel een hele goed basis om mee te beginnen, je spieren kunnen op een lage hartslag wennen aan de belasting van hardlopen.

Loop je niet alleen maar met een andere starter dan kun je ook op deze manier de dribbelpas redelijk controleren. Je moet echt hele volzinnen kunnen uitspreken zonder in ademnood te komen, dan weet je ongeveer dat je tempo goed zit.

Anyway, het belangrijkst is dat je er plezier in hebt. Als je iedere keer te hard gaat zul je er weinig plezier aan beleven. Je doel is die 5 kilometer probleemloos uitlopen. Als je dat onder de knie hebt, kun je alsnog eens gaan proberen dat sneller te doen.

Keep on running in a free world, maar niet te hard.

P.s. de mensen die ik ken zijn vorige week begonnen om op tijd klaar te zijn voor de 5 kilometer tijdens de Vestingloop in Den Bosch waar je nog steeds startnummers voor kunt winnen via mijn Facebookpagina.