Energieke Hardloopvibe, Vestingloop 2016

Zondag 29 mei de dag van de 11de editie van de VestingLoop in s-Hertogenbosch. Het was een dag met veel bijzondere momenten. Mijn doelstelling was om gas te geven op de 10 kilometer en kijken wat er in zou zitten, dat is gelukt maar de dag begon al vroeg in de ochtend. Normaal ga ik alleen weg maar vandaag zou ook mijn vrouw (charlotte) de 5 kilometer tijdens de vesting loop gaan lopen.

Charlotte is 6 weken geleden met hardlopen, met een schema met het doel om tijdens de Vestingloop 5 kilometer te halen. Zelfs op onze vakantie een paar weken geleden werd het schema gevolgd en gisteren was het zover. Samen met de achterbuuf hebben ze het gedaan in 35 minuten en een paar seconden, ik ben supertrots.

In de ochtend gingen onze beide telefoons regelmatig af met succes wensen en de vragen of er al zenuwen waren. Normaal gaat alleen mijn telefoon tekeer maar dat was nu anders. Ik twijfelde nog even over welke schoenen aan te doen maar besloot gewoon om op de “vers uit de doos” Brooks Launch 3 EK editie te gaan rennen. Ik dacht dan zijn ze meteen goed ingelopen.

Omdat ook Gabriella (Gaby runs the world), Zelia (Just Keep Running) en Stacey (Legally Brunette) naar Den Bosch zouden komen op uitnodiging van de organisatie en mij had mijn telefoon het dubbeldruk, neem daarbij de groepsapp van de junkies en je kunt je voorstellen dat mijn mobiel aan de lopende band geluid maakte.

Anyway, om half twaalf zouden we met de Junkies verzamelen om daarna gezamenlijk naar de plaats te gaan die we zouden inrichten als Cheerezone. Op de geleende bakfietsen waar de vlaggen al opstonden maakten we een rondje door de stad om zo op de juiste locatie aan te komen. De 4 meter hoge cheering vlaggen werden neergezet, de 10 kilo confetti werd klaar gezet en de aanmodigingsboerden waren er ook klaar voor. Op dit punt zouden alle deelnemers worden aangemoedigd. Even later kwamen uiteindelijk ook de Amsterdamse Junkies aan en kon iedereen zich klaar maken voor hun afstand.

Ik zou de 10 lopen en wat starttijd betreft was dit niet ideaal om de rest aan te moedigen maar goed je kunt niet alles hebben. Met een flinke groep vertrokken we richting de startvakken die een stuk verderop waren. Op een of andere manier gingen de startvakken een kwartier voor aanvang dicht en kon je dus achteraan sluiten, dat was niet echt gewenst maar daar stond ik dan. Zo goed als achteraan, inmiddels had ik met Gaby contact en die stond vlak achter me. Na even wachten vonden we elkaar en besloten samen te gaan lopen omdat onze planning ongeveer hetzelfde was. Nog snel een startvak foto met gaby en Erik van de Halfcrazyrunnerscrew.

Daar was de start! Nou dat dachten we, iedereen ging lopen om vervolgens een paar honderd meter weer stil te staan, daar was de start pas blijkbaar. Het doel van de startvakken is mij tot op dit punt nog volkomen onduidelijk omdat iedereen hier gewoon weer kon inschuiven. Uiteindelijk liep Gaby en ik zo ongeveer achteraan in het deelnemersveld. De paden waren niet breed en we waren hoofdzakelijk bezig met inhalen, links, rechts, over het gras en over de stoep. Onnodige energie maar er zat niets anders op. Op 2,5 kilometer stond het Cheeringpoint al en daar hadden ze mij al veel eerder verwacht. Ze wisten dus niet dat ik zover achteraan moest starten en hadden al pacers van 1:10 voorbij zien komen. Uiteindelijk waren we daar en het is zo tof om de confettieplopppers af te horen gaan en je naam keihard te horen door de straat. Er eenmaal voorbij zag ik in mijn ooghoek nog net M., een junkie vanaf het prille begin die door verhuizing er nooit meer kan zijn.

Daar moest ik even voor terug dus keerde om rende terug en kon even de knuffel geven die ze verdiende. Daarna gas erop en terug bij Gaby zien te komen. De weg bleef smal en soms onveilig, ik heb een deelnemer heel erg hard op een verkeerspaaltje zien knallen. Daar had of het paaltje niet mogen staan of er had een vrijwilliger voor moeten staan.

Het was redelijk benauwd en afentoe vielen er wat druppels, we hadden het beide best zwaar. Gaby en ik zijn nog aan het herstellen en niet op het niveau waar we waren. Toch gingen we door op het afgesproken tempo en daarbij waren we veel mensen aan het inhalen. Uiteindelijk was het einde inzicht en ik zat er behoorlijk doorheen, benen verzuurd en hartslag hoog. Met een eindtijd van 48:30 kwam ik over de finish waar ik het echt zag draaien voor mijn ogen en meteen moest gaan zitten. Deze was zwaar maar uiteindelijk ben ik heel tevreden met mijn eindtijd, diep gaan en meer zat er niet in. Prima.

Na de Finish stond Charlotte daar nog te wachten met de achtebuuf en kon ik horen hoe het bij hun was gegaan. Ze vonden het zwaar en dat was het ongeveer wel, meer kwam er nog niet echt uit. Maar ik zag echt wel die glinstering van trots in allebei hun ogen. Super gedaan!

Gaby en ik maakte nog snel een foto en hierna gingen we onze eigen weg, Gaby naar het VIP Deck en ik naar de cheering zone. Makkelijker gezegd dan gedaan, zoveel bekenden op het plein die allemaal wilden weten hoe het ging. Uiteindelijk op het Cheeringpoint aangekomen werd daar al weer opgeruimd. Gezamenlijk hebben we alles in de bakfietsen gedaan en zo zijn we weer naar de finish locatie gefietst waar de 15 klimpeter deelnemers zouden eindigen. Om een druk plein op te rijden met een bakfiets met een hele grote vlag erop heeft wel wat, iedereen zag meteen dat we er waren. De 15 kilometerslopers van de Junkies kwamen binnen in belachelijk snelle tijden. Ik bedoel 52:07 op 15 kilometer dat zijn echt de hardlopers van de Junkies uit de bovencategorie. Top gedaan en wat was het daarna een feest met zijn allen. De regen viel er inmiddels trouwens goed uit maar dat maakte niet meer uit. De sfeer was geweldig! Op tijd ging ik naar huis en met een goed gevoel kan ik terug kijken op een hele mooi dag.

Ik vond het fantastisch, het lopen was zwaar maar ook mooi. De route was weer mooi en inspirerend. Samen lopen Met Gaby gaf de kracht die ik nodig had. Zelia had een bijzondere dag en ik ben blij dat ik daar deel van uit maakte. Alle lopers samen dat gaf een fijn gevoel. Alle Running Junkies samen dat gaf een geweldig gevoel!

Volgend jaar ben ik er zeker weer, ik hoop daar weer heel veel van jullie te zien.

Keep on running in a free world!