Één hele eerste Marathon

Het is oktober en ik heb een fantastische loopmaand achter de rug die voorlopig niet overtroffen gaat worden vermoed ik (iets met Disney). Toch kijk ik wel nu al met heel veel plezier vooruit naar wat er allemaal op mijn (loop)pad gaat komen maar ik kijk ook even terug.

Gisteren besefte ik me namelijk opeens dat het nog geen jaar geleden is dat ik mijn eerste Marathon liep in Amsterdam. Nu is het voor veel mensen ongeveer hetzelfde, hun eerste Marathon staat voor de deur. Ik weet nog hoe lang ik er mee bezig was om mezelf voor te bereiden en dat op het juiste moment iedere vezel in mijn lijf er klaar voor was. Die Marathon was bijzonder, bijzonder zwaar ook maar dat hoorde erbij. Het was mijn eerste (en tot nu toe enige die ik uitliep) en die blijft je bij. Een jaar geleden was het, het lijkt al weer zo lang geleden.

Mocht je het leuk vinden om te lezen, ik schreef mijn Marathon verhaal op in drie delen. Ik zat er nogal vol van namelijk. Misschien heb je er iets aan als inspiratie. Hier is deel 1, 2 en 3.

Nu bijna een jaar later kijk ik op iedere stap die ik daar zetten terug met een enorme voldoening en een trots gevoel. Iedereen die bijna zijn eerste Marathon gaat lopen of dat nu in Endhoven of Amsterdam is, geniet ervan. Dat is mijn enige advies, geniet ervan. Het gaat zwaar worden dat staat vast maar je bent als het goed is getraind en klaar voor die 42 kilometer. Laat maar komen en neem ieder stap in je op, je eerste Marathon loop je maar één keer.

Keep on running in a free world!