In december ga ik eens weinig lopen!

En dat geheel tegen mijn zin in! Wie mijn blog vaker leest weet dat ik al een paar maanden loop te kwakkelen met mijn gezondheid.

In augustus had ik een acute bronchitis en na een antibiotica kuurtje knapte ik wel redelijk op maar helemaal weg was dat hoestje niet. Ik had zelf niet het gevoel dat er iets mis was dus deed alles wat ik daarvoor ook deed zonder echtte problemen. Gewoon lekker lopen drie keer in de week op hetzelfde tempo als voorheen. Een paar weken geleden kreeg ik last van mijn nieren en in de tweede week ziekbed kwam ook de hoest weer echt terug. De huisarts had bij het laatste bezoek wel hoofdzakelijk de focus op mijn nieren gelegd en niet op mijn longen. Weer een antibiotica kuur en ik knapte op, voor mijn gevoel kon ik weer lopen. Ik had uiteraard conditie ingeleverd maar had niet het gevoel dat mijn lichaam protesteerde.Toen kwam de zevenheuveleloop en die ging moeizaam, dat was de eerste keer dat mijn lijf toch net anders reageerde dan ik had voorzien. Ik dacht eerst dat het van de medicijnen was en van mijn nieren (die hadden de weken daarvoor een niersteen moeten verwerken).

Een week na de zevenheuvelen heb ik niet gelopen en daarna probeerde ik voorzichtig met wandelen tussendoor 5 kilometer. Dat ging op zich redelijk maar inmiddels kreeg ik pijn op mijn borst rond mijn rechter long (voor de kijker links). Het hoesten werd erger en de vermoeidheid ook. Afgelopen woensdag dan toch maar wéér naar de huisarts en vanaf daar meteen door naar het ziekenhuis voor een longfoto. De uitslag werd dezelfde middag bekend. Ik heb een fikse longontsteking en die wordt aan gepakt met een stevige dubbele antibiotica kuur.

De vraag aan mijn huisarts of ik mocht sporten stelde ik wel, maar wist uiteraard het antwoord al. Eerlijk gezegd ik moet er niet aan denken om nu te sporten, ik moet er niet eens aan denken om überhaupt iets te doen. Ik vraag me af hoe lang het nu eigenlijk al in mijn lichaam zat te broeden en waarom de signalen niet duidelijker waren. Achteraf gedoe natuurlijk en het is zo als het is. December wordt in ieder geval een rustige loopmaand. De komende weken doe ik geen poging tot een blokje om op een hoger tempo dan een schildpad met pensioen.

Ik ga wel gewoon lekker schrijven over hardlopen en de leuke dingen daar omheen en proberen alles te volgen van #DOcember

Keep on Running in a free world