12 kilometer met… Olivier Heimel

Op zondagochtend 11 uur heb ik afgesproken met Olivier Heimel. Olivier valt iedere maand bij ruim 40.000 mensen op de deurmat. Hij is de hoofdredacteur van hét hardloopblad van Nederland, Runner’s World Magazine. Buiten dat is hij een fervent hardloper. Ik ging met hem een stuk lopen door onze gezamenlijke woonplaats ‘s-Hertogenbosch.

FACT FILE
Naam: Olivier Heimel
Beroep: Hoofredacteur Runner’s World Magazine
Geboren: 4 januari 1977
specialist op: 800 meter (pr staat op 1.53.58)
Langste afstand ooit gelopen: 27 kilometer

Olivier woont op ongeveer twee kilometer van mijn huis, dus ik besluit er naar toe te lopen en bel op de afgesproken tijd aan bij de familie Heimel. Esther, zijn vrouw, doet open en ik word hartelijk begroet. Het is niet de eerste keer dat ik Olivier en de rest van de familie ontmoet en val met mijn neus in de zondagochtend sfeer. Dochter Liesje zit lekker stickers van Woezel en Pip te plakken en heeft al snel het hoogste woord. Olivier strikt nog even zijn schoenen en we vertrekken uit de wijk naar een route die ik al had bedacht.

Het is even zoeken naar het tempo, maar dat wordt zonder woorden snel gevonden, met de nadruk op snel. Ik merk dat we in de eerste kilometer al op 12 kilometer per uur lopen en ik moet ondertussen ook nog praten, dit worden uitdagende kilometers. Gespreksstof is er genoeg en we hebben het al snel over alles wat er in dit moment in hardloopland gebeurd. Asics Frontrunners, atleten en uiteraard het Runner’s World Magazine. Hoofdredacteur ben je niet alleen tijdens kantooruren blijkt wel uit het gesprek, Olivier mailt met vragen en antwoorden wanneer het nodig is en dat kan zomaar op zaterdag avond laat zijn. Zo was er de avond voor onze afspraak een probleempje met de server van de webshop van het magazine en dat moet dan wel worden opgelost, dat het weekend was is dan maar even van ondergeschikt belang. Hij geeft zelf dan ook wel toe dat als er een probleem is dat hij niet te genieten is en dat dat voor zijn omgeving best lastig moet zijn. Dit heeft vast te maken met de passie die er iedere maand in het blad wordt gestoken. Iedere maand is het een wedstrijd en eigenlijk wil je iedere editie nog beter maken dan de laatste. Hoe onbekend Olivier overigens is als hoofdredacteur werd pas geleden nog eens duidelijk. Voor het januarinummer hadden ze een groot artikel met Abdi Nageeye. Bij toeval kwam Olivier Abdi na het verschijnen van het nummer tegen op het perron. “Abdi!” riep hij enthousiast – even vergetend dat hij Abdi wel kende, maar dat Abdi geen idee had wie hij was.

Inmiddels heeft Olivier al 83 edities mogen maken van het hardloopblad en voorlopig is hij er nog niet klaar mee. Na omzwervingen bij de VARA en Esquire heeft hij hier zijn plek gevonden waar hij zijn liefde voor hardlopen ook nog eens creatief kan vangen in woorden.

We lopen inmiddels een heel klein beetje langzamer (inmiddels gemiddeld op 5:10 per minuut) en ik ben blij dat Olivier lange antwoorden geeft zodat ik ook nog tussendoor wat zuurstof in mijn longen krijg. Ik met mijn korte pasfrequentie zie de enorme lange benen naast mij met zoveel souplesse bewegen dat ik er een beetje jaloers van wordt. Hier zie je het resultaat van 5 a 6 keer in de week lopen en dit tempo is voor Olivier dus relaxed.

Bijna op iedere vraag heeft Olivier een uitgebreid en gedegen antwoord, maar op de vraag waar hij zichzelf ziet over een jaar of 7 blijft het even stil. “Vroeger, wilde ik altijd naar het buitenland” komt er uiteindelijk uit, nu is dat gevoel wat minder geworden en dat heeft ook alles te maken met de kinderen. Portugal had het dan eventueel moeten worden, het land wat ze graag bezoeken al spreekt hij de taal niet. Het zou mijn niet verbazen dat als de kids later uit huis zijn ze alsnog vertrekken richting een zuidelijk gelegen land.

De tijd vliegt voorbij en het rondje van 10 kilometer blijkt opeens 12,32 km te zijn als we weer de straat inlopen waar we ook vertrokken. Eenmaal binnen nemen we plaats aan de keukentafel en is een kop koffie meer dan welkom. Dochter Liesje en vrouwlief zijn inmiddels cupcakes aan het bakken, die later op de dag door Liesje buiten op de stoep verkocht zullen worden (“het geld verdeel ik tussen papa en mam”, hoe lief). Twee koppen koffie later hebben we ook nog onze gezamenlijke herinneringen aan het halve marathon weekend in Disneyland Parijs opgehaald en is het tijd om naar huis te gaan. Ik geef Liesje nog even de tijd om haar My Little Pony’s voor te stellen maar dan is het echt tijd om afscheid te nemen.

Ik ren weer twee kilometer naar huis en heb één ding echt gezien vandaag. Olivier houd van een hoop dingen, hardlopen, het team waar mee hij het magazine maakt en, op de eerste plek, zijn familie. Een family guy met een hele grote passie voor hardlopen.

In de serie ‘Xx kilometer met…’ was Olivier Heimel de eerste van hopelijk een lange reeks.