Een hardlopende moeder is niet zo vanzelfsprekend
Deze kop is niet bedoeld om de hardlopende moeders onder te laten doen voor andere hardlopers, in tegendeel zelfs. Ik heb diep respect voor de hardlopende moeders.
Weten jullie nog dat ik schreef “help mijn vrouw is een hardloopster“. Op dit moment loopt Charlotte niet hard en ik snap dat ook wel van haar. Ik heb echt kunnen zien dat als je begint met hardlopen het niet als vanzelfsprekend leuk is en dat volhouden de enige optie is om naar buiten te blijven gaan. In de zomer ging het goed, lekker lang licht buiten en een vriendin om samen mee te gaan rennen. Zelfs als haar vriendin niet kon ging ze toch op de mooie zomeravonden naar buiten in haar eentje. Supergoed natuurlijk, toch werd het hardlopen nooit echt heel leuk. Ja, wel een goed gevoel achteraf maar het plezier wat ik er in heb vond Charlotte niet.
In onze gezinssituatie is er altijd iemand voor onze jongste (Milo) thuis. We hebben het geluk dat we het hebben kunnen regelen met ons werk dat we Milo iedere dag naar school kunnen brengen en ophalen. Ook op de avonden is er altijd iemand thuis en als ik ga hardlopen is dat meestal als Milo naar bed is, ook in de winter als het donker is.
Voor een vrouw is dat al een drempel, alleen hardlopen in het donker. Er zijn in de laatste jaren helaas best wel vervelende dingen gebeurd met hardlopende vrouwen in het donker. Ik snap dat je dan liever met iemand anders gaat rennen. Met je vriendinnen voel je jezelf toch net wat veiliger. Maar als je hardloopvriendin dan niet kan of zichzelf even niet fit voelt, is de keuze om niet te gaan niet zo vreemd. In de winter ben je dus al meteen beperkt en dan moet je echt tijd maken om overdag te gaan hardlopen. Als je werkt, is dat al helemaal een probleem natuurlijk. Maar ook als je fulltime moeder bent dan gaat het niet vanzelf. Er is altijd wel wat te doen in het huishouden en de als kinderen thuis zijn willen ze spelen, samen eten of knutselen. Allemaal dingen die de keuze om te gaan hardlopen lastiger maken. In het weekeinde zou het dan moeten gebeuren maar dan moeten er boodschappen gedaan worden, op visite bij de familie, een dagje naar het museum, de dierentuin, 101 dingen die gebeuren in het weekeinde en het plannen van hardlopen komt altijd op de laatste plaats.
De meeste moeders beginnen in de lente met hardlopen omdat ze zich beter willen voelen en misschien wat gewicht kwijt willen raken. In die begin periode is hardlopen maar zelden leuk, pas als er regelmaat in komt en je lijf gewend is aan de belasting gaat het leuk worden. Ondanks dat het niet meevalt, zie ik zoveel vrouwen hardlopen en ik hoor ze er nooit over zeuren hoe moeilijk het plannen is. Dat is pas bewonderenswaardig.
Voor alle moeders die hardlopen of dat nu het hele jaar door is of alleen in de zomer, ik heb respect voor jullie. Wat betreft mijn Charlotte, ik denk dat die in maart gewoon weer de zomer tegoed rent.
Keep on running in a free world
P.s. volg je mij al op Facebook, vind ik leuk.
Categorieën
Mari Durieux // Alles over hardlopen 
Hier een hardlopende moeder die ondanks regen en donker ook in de winter blijft rennen. Maar dat is zeker wel eens een gepuzzel. Zeker met kleine kids (3 en 1) waardoor er dus altijd iemand thuis moet zijn. En ja, ’s avonds kies ik een andere route dan overdag: ik let op verlichting, drukte (dus geen stille buitenwegen) en kijk goed om me heen. Ik loop al nooit met muziek, maar zeker in het donker zou ik iedereen aanraden om zonder oordopjes te lopen.
En dat is puur het praktische. Als moeder zit er ook een emotioneel stuk aan. Tijd voor jezelf “nemen” is niet meer zo makkelijk. Ik doe het wel, omdat ik er 1000% een leuker mens van word. Lichaam verandert ook na zwangerschappen en bevallingen. Ik merk dat ook in een positieve zin: ik kan mijn lichaam beter aanvoelen en mijn grenzen beter bewaken. Maar zeker in het begin, zeg 6 maanden postpartum, kan het flink wennen zijn om weer met jezelf en je lijf te gaan rennen. Dus ja moeders: jullie doen het goed!!! Vaders trouwens ook, want eigenlijk is iederéén die naar buiten stapt om aan zichzelf te werken goed bezig 🙂
Precies dat dus! Fijne reactie, dankjewel en heel veel loopplezier
Hier ook een hardloop moeder…2 kids…ik zet op maandag woensdag en vrijdag ochtend de wekker op 5u om om half 6 10km te gaan hardlopen… heerlijk….!!!!! ❤
Lief, voel me zeker aangesproken. Ik krijg zo vaak te horen; je werkt fulltime, twee kinderen en dan ook nog minimaal 3x in de week rennen. Ik zie het niet als iets speciaals. Ik vind het leuk en wij als ouders (gelukkig kunnen wij het samen doen), vinden sport belangrijk. Mijn oudste is 7, ze zit zelf al op 2 sporten en soms komt ze mee rennen. Die andere is 2, zit ook al op kindergym, en hij gaat soms mee in de kinderwagen. Maar meestal kan hij thuisblijven omdat papa thuis is. We wisselen elkaar af. En dat donker buiten is inderdaad een ding. Daarom loop ik dan meestal max tot 20.30u en mijn vent loopt dan daarna (mocht de training op dezelfde dag uitkomen). Het is dus ook gewoon de mazzel hebben dat je partner sport net zo belangrijk vindt en geen probleem mee heeft om even te wachten. Het grote voordeel van hardlopen.. het kan altijd, je moet het alleen op elke dag en elk tijdstip willen 😉
Gelukkig zijn de kids groot 16-18-20 en kan ik rennen wat ik wil.
Fijn blogje hoor: ik kijk soms wel eens jaloers naar alle ‘pappa’s’ of alleenstaande dames (wat ik niet begrijp, want hoe onweerstaanbaar is een fitte rennende vrouw!)
Hier ook een moeder en een baan en een hoop huishouden. Ik moet toegeven dat het huishouden er eerder bij inschiet dan het sporten hoor! Voor de avonden heb ik een loopmaatje in de buurt: hartstikke veilig en gezellig. En ik combineer veel met kind: gaan we samen een stukje lopen, tegelijk naar de trainingen, maken we van de fietstocht van mama een familietripje. Dat scheelt enorm, maar die luxe moet je hebben: je kind moet ook willen sporten en de tijden moeten op elkaar aansluiten.
Ik ben een groot voorstander van strijkende vaders! 🙂 Mari, wees eens eerlijk: zeg jij wel eens op zaterdagmiddag: laat mij de was maar opvouwen, dan kan jij een stukje lopen nu het licht is?
De was doe ik dan niet, opvouwen wil nog wel eens gebeuren (ik verpruts de was als ik het wel doe blijkbaar). Ik kook wel heel veel bij ons thuis, de keuken is mijn domein.
Haha Mari, ben jij stiekem zelf een hardlopende moeder?
Je hebt het heel goed omschreven, sommige mensen noemen het smoesjes, maar ik vind het moeder zijn van 2 jonge kindjes en met regelmaat sporten echt lastig. Zeker in de winter wanneer het vroeg donker is idd.
Ik redde vaak maar 1 keer in de week en als je nog een beginneling bent is dat echt niet genoeg om op te bouwen en vol te houden.
Gelukkig is het ouderschap ook bijna topsport zullen we maar denken 😉
Leuke blog!
precies wat jij zegt, als je hardlopen al helemaal te gek vind dan zorg je wel dat het ergens tussendoor kan. Als je een starter bent is het zoveel lastiger… ik ben geen moeder hé 😛 Wel vader van 3
Het is wat dat betreft echt een geweldige prestatie. Zelf heb ik ook last om ’s avonds de deur uit te gaan en ik heb die verplichtingen allemaal niet eens… Laat staan als je die verplichtingen wel hebt. Chapeau voor de alle dames/moeders
Mooie blog en ik denk ook zeker waar! Als scholier moet ik zeggen dat ik alle tijd heb. Het vorige half jaar heb ik stage gelopen van 40 uur en er naast nog een bijbaantje en klussen in mijn toekomstige huis. Toen vond ik het zelfs lastig mezelf te motiveren. Nu ga ik weer naar school, maar binnenkort ga ik op mezelf wonen met mijn vriend en dan moet ik ook huishouden. Hihi, ik heb natuurlijk niets te klagen, want heb nog geen koters rondrennen. Maar ik zal dit bericht in mijn hoofd houden de volgende ‘levensfase’. I can do it, ook tussen nu en 10 jaar! (ben nu 22) 😉 Keep up the good job, moeders en vaders!
dankjewel Danya, jij hebt nog tijd genoeg maar je mag de blog bookmarken 😉
Bedankt voor je blog Mari!!! Het is heel herkenbaar alleen dacht ik altijd stel je niet zo aan andere moeders lukt het ook. Ik heb twee meiden van 3 jaar en 9 maanden. De laatste tijd nemen ze elke ziekte van de opvang mee naar huis en een week later is mamma ziek. Op het moment heb ik een keelontsteking. Zeer frusterend omdat het hardlopen eindelijk beter ging. Van zwaar naar lekker lopen. Dus hoop dat ik het snel weer kan oppakken. Maar ik merk wel door hardlooptraining in combinatie met korte nachtjes met de kids dat mijn weerstand erg laag is. Dus de zomer mag van mij wel komen!!
Dankjewel Janneke voor je reactie. Ik kan ook niet wachten op de zomer, dat zal voor iedereen welkom zijn. Lekker lang licht en in korte broek rennen.