Hardlopen gedachtes en regen

Het is woensdag ochtend en ik heb net de ontbijtjes voor het hele gezin gemaakt. Voor Junior een boterham met pindakaas en voor mij al sinds jaar en dag twee beschuitjes en een stukje peperkoek. Geen havermout of andere speciale voeding, dit is wat ik iedere dag eet. Spannender kan ik het niet maken. Tijdens het ontbijt lees ik het nieuws op mijn telefoon en kijk wat voor weer het gaat worden de komende dagen. Een symbooltje van een wolk met de bekende druppels eruit, regen, regen en nog eens regen.

Zo meteen moet ik op de fiets, 4 kilometer en denk bij mezelf gadverdamme. Fietsen in de regen, goed te doen maar voor mijn lol doe ik het niet. Nu moet ik naar mijn werk en moet wel, een bril waar je niks meer door ziet en een auto die door een plas mij bijna onder een vloedgolf laat verdwijnen. Gelukkig kom ik niet doorweekt op mijn werk aan en valt het deze keer mee. Ik ga altijd op mijn fiets naar mijn werk, weer of geen weer. Ik weet niet beter en ben er aan gewend maar met de regen vind ik het nooit echt leuk.

Normaal ga ik in mijn pauze dan een stukje wandelen maar door de hevige regen blijf ik binnen en kijk naar buiten, grijs en grauw dat is het. Geen weer om even te wandelen of te fietsen. Terwijl ik naar buiten kijk denk ik, een stukje hardlopen dat zou nu lekker zijn.

Wat zeg ik tegen mezelf, wat zeg ik nu! Je wil niet fietsen, wandelen in de regen maar hardlopen wel. Waar en hoe is het zo ver gekomen dat hardlopen zo’n ding is geworden. Ja ik heb er zin in, het liefst nu! Nu gaat niet, mijn pauze is zo voorbij en ik moet aan het werk. Vanavond kan ik weer. Ja, vanavond ga ik hardlopen of het nu regent of niet.

Keep on running in a free (and wet) world