Ik ga noooooit een Marathon lopen
Ik ga nooit een Marathon lopen, weet je wel hoe ver dat is? Nee echt als het ooit zover komt, is er echt iets goed mis met mij. Een Marathon lopen, echt hoe verzinnen ze het.
Herken je het bovenstaande? Dan is de kans best aanwezig dat je al ooit een Marathon hebt gelopen of er een op de planning hebt staan.
Het begon zo onschuldig bij mij. “Schat ik ga hardlopen!” Huh, je hebt niet eens hardloopschoenen, hoe ga je dat doen. Daar ging ik op mijn basketbalsneakers het park in om te ontdekken dat ik helemaal niet hard kon lopen, bijna kotsend kwam ik thuis. Toch hield ik vol en bleef oefenen en ontdekte dat ik hardlopen een fijne manier van fit worden vond. “Schat, als ik 5 kilometer kan lopen vind ik het mooi geweest!” Weken later kon ik 5 kilometer hardlopen en kreeg er warempel ook nog echt plezier in.
Wat als ik nu gewoon doorga en probeer 10 kilometer te lopen, dat is toch ook een mooi doel. Het 10 kilometer schema werd gedownload en ik ging verder trainen. Nee echt schat, als ik 10 kilometer kan lopen is het echt mooi geweest. Weet je wel hoe ver dat is en hoe lang ik daarover doe. Voordat ik aan die 10 kilometer kam waren we al weer maanden verder en ik genoot er nog steeds van. Drie keer in de week, inmiddels op “echte” hardloopschoenen maakte ik mijn rondjes steeds groter. Mijn eerste hardloopevenement van 10 kilometer kwam in zicht en het was spannend, vermoeiend en fantastisch tegelijk. Ik had mijn doel van 10 kilometer bereikt en vond het mooi geweest.
Een tijdje later was ik in Amsterdam aan het rennen en iemand zei tegen mij, “de Dam tot Damloop daar moet je aan mee doen”. Waarop ik zeg, hoever is dat dan? Ruim 16 kilometer kreeg ik als antwoord. Maar dat kan ik helemaal niet antwoordde ik, niet wetende dat ik hem een paar jaar later gewoon even tussendoor zou lopen.
Na heel vaak 10 kilometer te hebben gelopen ga je toch je grenzen wat verleggen en komt 15 kilometer in zicht en na 15 kilometer is een halve Marathon echt niet zo vreemd. Die halve werd een serieus doel om naar toe te trainen en ontdekte dat 21 kilometer echt een hele mooie afstand is om te lopen. Maar een hele nee dat zou ik toch echt niet doen. Weet je nog dat ik zei dat 5 kilometer al genoeg was, nu was ik bezig om voor een halve te trainen. Mijn eerste Halve Marathon was in Drunen en weer was daar spanning, zenuwen en achteraf een fantastisch gevoel. Ik had gewoon ruim 21 kilometer hard gelopen, wie had dat ooit gedacht.
Daarna ging het fout, niet meteen hoor. Ik liep gewoon hardloop evenementjes in de buurt, meestal 10 kilometer en soms een halve. Tussen door bleef ik 3 keer in de week lopen met afstanden die bij de dag pasten. Toen ging het fout door één woord wat in mijn hoofd werd geplant, MARATHON. Dat zaadje werd groter en groter en op een mooie avond nam ik de beslissing om te gaan trainen voor een Marathon.
Hoe kan het zijn dat je doel van 5 kilometer veranderd in een doel van 42,195 kilometer. Omdat als je hardlopen eenmaal leuk vind het iets met je doet, dat je op je eigen manier je grenzen wil en kan verleggen. De Marathon is voor mij de moeilijkste en tegelijkertijd de mooiste afstand. Je bent zo in contact met jezelf omdat het zwaar is, de weg ernaar toe is lang en dat moet je alleen doen. Natuurlijk kun je hulp hebben van schema’s, loopmaatjes, on- en offline aanmoedigingen maar het lopen, dat doe je echt zelf en helemaal alleen.
Ooit zei ik een Marathon ga ik nooit lopen, nu staat er weer een op de agenda en ik kan niet wachten.
Loop jij nu net 5 kilometer en is dat je doel, laat je verassen en kijk wat je over een paar jaar loopt. Herken je jezelf in het bovenstaande en ben je nog in ontkennende fase, zoek geen hulp maar laat het gebeuren. Als het zaadje is geplant laat het groeien en oogst wanneer de tijd rijp is.
Keep on running in a free world
P.s. de foto is gemaakt door Rein van Zout Fotografie
Categorieën
Mari Durieux // Alles over hardlopen 
Heel herkenbaar!
Ik heb gemerkt dat ik weer wat afzakte. Gaf me op voor kortere afstanden. Waar ik eerst aan het eind nog energie over had voor een eindspurt, ben ik nu blij dat ik het eind van een duurloop red. Maak me daar wel zorgen om. Er wordt wel prive meer van mij gevraagd. Ben veel in de weer. Geen tijd voorrust moment.
Hoop door korter en vaker te lopen weer op peil te komen.
Hi jetta, wat vervelend. Misschoen dat je juist door het lopen wat rust kunt vinden. Bij mij werkt dat in ieder geval vaak, lekker rustig en langzaam lopen. Succes
Jetta, misschien is het Sportrusten schema iets voor je? Max. 14 km, dus tijd voor andere zaken en toch trainen voor marathon.
Haha heeel herkenbaar !!
Zo heb ik een halve ingepland 😉 altijd goed om grenzen te verleggen!
Zo herkenbaar ik begon met 5km pff dan 10km vervolgens grens verleggen en een HM en dit een paar keer alweer gelopen. Dan begint het te kriebelen en krijg het niet uit mijn hoofd. Wil 1keer in mijn leven een Marathon lopen roep ik dan. En dit jaar was het dan zover na een gedegen voorbereiding op 27 april mijn allereerste de Enschede Marathon gelopen en gelukt. Zeker niet de laatste misschien 2018 Rotterdam of toch weer Enschede. Laatste is lekker dicht bij huis en ik vind dat wel prettig geen lange reizen voor het meedoen aan een evenement😉👍
Mooi dat je al aan een volgende denkt ben!
En Enschede 2018 is 50ste editie, met zeer waarschijnlijk aangepast parcours. Waarschijnlijk niet meer twee keer die verschrikkelijke busbaan
Ik ga nooit een marathon lopen 🙂 Eerder zal ik de uitdaging zoeken in bijvoorbeeld een run-bike-run
maar dan wel 42 km 😉
Ook niet eens 😉 Mensen om mij heen proberen mij trouwens wel vaak over te halen een marathon te lopen.
Super herkenbaar, eerst driekwart jaar idee van de marathon laten sudderen en nu inmiddels twee pogingen gewaagd waarvan een succesvol. Enschede 2018 wordt nummer 3. Voor mij was het vooral de drempel om langer als 2 uur te gaan lopen die me lang heeft tegengehouden.
Grappig dat je hier over schrijft, want ik herken het dus echt niet. Ik had het wel met een halve en die heb ik nu inmiddels 2x gelopen met een 3e in het vooruitzicht. Een hele waag ik me echt niet aan, simpelweg omdat ik daar te langzaam voor ben. Ik kan me gewoon echt niet voorstellen dat het leuk is om 6 uur lang hard te lopen en daar gaat het bij mij nog wel op neerkomen denk ik. Ik heb respect voor iedereen die het wel gewoon doet, maar het is gewoon echt niet voor mij. Een halve vind ik al fantastisch 🙂 nooit durven dromen dat ik het 1x zou kunnen…
Wat een heerlijke Blog! Ik herken mij hier volkomen in. Ik herinner mij nog als de dag van gisteren dat ik zei: ik ga NOOIT hardlopen, laat staan in zo’n strak broekje rondhuppelen… Totdat ik op den duur toch wel nieuwsgierig werd, wat ik er echt van zou vinden. Net als jij werkte ik eerst naar de 5km toe, hier ben ik heel lang op blijven hangen. In tussentijd werd ik geopereerd en mocht ik 4-6 maanden helemaal niet sporten. Ik was terug bij af.
Maar in die maanden dat ik niet mocht sporten ben ik wel gaan denken, hoe gaaf het zou zijn als ik ook een 10 km kan lopen.. En nu 8 maanden verder, zit ik in mijn voorbereiding op de halve marathon in Lissabon! 1,5-2 jaar geleden had ik iedereen voor gek verklaard die mij dit zou gaan vertellen, maar ik ga het echt doen!
Wat leuk om te lezen hoe jou reis naar die halve marathon, succes en heel veel pleier