Rennen door het spoorwegmuseum

Normaal schrijf ik alleen over hardlopen en je zou haast denken dat ik verder niets anders doe. Maar nee hoor, ik heb nog een gewoon leven ernaast! Echt waar, geen geklets. Het is vakantie in Nederland en Junior is 6 weken vrij, hij zou zelf het liefste 6 weken achter zijn Nintendo zitten maar dat gaan we natuurlijk niet doen. Cultuur snuiven en Nederland ontdekken op een leuke manier, dat is wat er gaat gebeuren en waarom daar niet over schrijven.

De huiskamer dient op dit moment als verzamelplaats voor alle kampeerspullen die we binnenkort weer gaan gebruiken maar vandaag was er een andere planning. Het spoorwegmuseum in Utrecht was het doel vandaag.

Als je weet waar je heen wil is het echt de moeite waard om goed op internet rond te zoeken naar de goedkoopste tickets. Op de website van het museum kosten de tickets per stuk 16 euro. Ik ging wat zoeken en vond op een ticketveilingsite (die volkomen betrouwbaar is) TWEE entree bewijzen voor het bedrag van 15 euro. rekent u even mee hoeveel je dan verdient. Met de geprinte tickets stapten junior en ik net iets na negen uur in de trein (ik heb een daluren kaart en junior een kids vrij abonnement) en waren al snel in de Domstad. Op advies van een vriendelijke chaffeur hadden we snel onze bus gevonden en die bracht ons tot dicht bij het museum.

De entree van het museum is echt heel mooi, het oude Maliebaan station uit 1874 is kompleet herbouwd en je waant je even terug in die tijd. Een wand vol met oude koffers die in opslag staan, in sommige koffers zitten miniaturen met projecties. Levende kijkdozen en de kinderen die rond liepen keken hun ogen uit. Snel even naar het toilet wat er ook uit ziet alsof je de eerste bezoeker bent in 1874, een groten houten zitting met een gat er in.  Verder zie je hier nog een Koninklijke wachtkamer uit 1892 maar ik zou er niet heel blij van worden als ik daar moest wachten, te deftig en te netjes.

Op het perron staat een rijtuig wat van Koningin Juliana en prins Bernhard is geweest. Door dit rijtuig kun je heen lopen en je ziet van binnen hoe luxe het was voor die tijd. Junior vond het vooral stinken, tja Bernard was natuurlijk altijd al wat muf dat kan ik niet ontkennen. Al snel kom je dan bij de echtte entree van het Museum en daar laten we onze tickets scannen. Plattegrondje mee en op onderzoek, een grote hal die mooi is uitgelicht met heel veel (hoe kan het ook anders) treinen. Nu zijn er kinderen die treinen geweldig vinden, die van mij heeft er niks bijzonders mee. Deze treinen zijn natuurlijk wel anders en één voor één hebben we ze bekeken, prachtige diesels en statige stoomlocomotieven stonden in de hal te blinken.

Buiten op het rangeerterrein nog meer treinen die interactief werden door de geluidskastjes die stonden opgesteld. De eerste kennismaking in het museum was al geslaagd. Binnen in de ruime hal ook een depot met van alles uit de oude spoorwegwereld. Voor mij waren een aantal dingen niet eens zo oud, een treinstel met asbakken erin bijvoorbeeld. Je wil niet weten hoeveel ik rookte in de trein toen het nog de normaalste zaak van de wereld was, als ik er nu alleen al aan denk vind ik het al vies.

Verder op onderzoek en buiten zagen we een rotswand met glijbanen, even spelen dus. Ook nog een eiland met een vuurtoren waar je in een klein bootje naartoe kan varen door middel van trekkracht. Niet heel groot allemaal maar wel erg leuk. Later op de dag reed er ook nog een treintje waar de kleine kinderen in konden zitten en zag het er nog gezelliger uit. Buiten was ook een van de nieuwste attracties, de Vuurproef. Op de deur werd al vermeld dat de atractie is voor iedereen die zich 12 jaar of ouder voelt. Junior is 7 dus wij hebben het gelaten bij naar de deur kijken en de vuurproef hebben we niet ondergaan.

Eenmaal weer binnen zagen we “de grote ontdekking”. Niemand in de rij en wij konden zo naar binnen, een audio tour met koptelefoon en voor we het wisten stonden we in een oude lift die ons mee terug nam in de tijd. De lift bracht ons naar de 19de eeuw en we kwamen erachter dat dit het verhaal van de Arend was, de eerste stoomlocomotief in Nederland. Dit gedeelte vonden we erg leuk, je loopt door een oud stadje en de geur van lekker eten komt je tegemoet aan het einde staat de glimmende Arend te op te wachten als beloning. Super leuk gedaan!

Hierna namen we een kijkje bij “Stalen Monsters”. Niet helemaal duidelijk wat het was stonden we in de rij die niet heel snel ging, we hadden geen haast dus rustig wachtten we op onze beurt. Stalen monsters, staat natuurlijk voor locomotieven dat had ik wel begrepen. Toen we eenmaal aan de beurt waren konden we plaats nemen in een karretje en gingen we het donker in. Dat was geen goed plan, nadat het donker werd ging ook het geluid hard aan en zat er naast mij een kind wat het echt niet leuk meer vond. Hij dook ineen tegen mij aan en wilde zo snel mogelijk naar buiten, dat ging natuurlijk niet dus heeft hij het de hele rit vol moeten houden. Was het eng, nee hoor niet echt, maar als het bij een kind in zijn hoofd eng en spannend is dan blijft dat ook.

Stalen Monsters was geen succes helaas maar we konden wel meteen doorlopen naar het theater waar een voorstelling van 20 minuten op het punt stond om te beginnen. Conducteur Maurice van de Orient Express had een one-man-show en was amusant. De beste man zou worden ontslagen en deed er alles aan om dat te voorkomen, of dat gelukt is verklap ik uiteraard niet.

Als laatste hebben we nog het techlab bezocht waar kinderen zelf wat proefjes kunnen doen. Hoe werkt een locomotief, wat doet windweerstand en dat soort zaken. Niet heel groot maar wel leuk dat je zelf echt iets kunt doen.

Uiteraard hebben we tussendoor wat gegeten en gedronken bij het aanwezige restaurant en de museum winkel bezocht. Het spoorwegmuseum is niet supergroot en met een paar uur heb je het globaal wel gezien. Als je echt een treinen liefhebber bent kun je de dag veel langer maken want bijna bij alle treinstellen komen er mensen met speciale uitleg. Wij vonden het leuk om alles zelf te ontdekken en hebben een leuke dag gehad al rondrennend in het spoorwegmuseum.

Eenmaal naar huis terug in de trein vond ik het best fijn dat er niet werd gerookt.