Lieve Monique, hoe vond je die halve Marathon in Breda?

Hoi Monique,

ik kan nu wel zeggen, hoi lieve Mo want iedereen kent je natuurlijk als Running With Mo. Ik dacht ik stuur je even een mail van mijn eerste hardloop ervaring met jou. Jij zit natuurlijk in #teamsusan en ik in #teamrobert in de aanloop naar ons gezamenlijk Marathon avontuur in New York met Vifit Sport. Omdat we niet bij elkaar in het team zitten hadden we nog nooit eerder echt samen gelopen.

Ik zat alweer een keer met je in de trein maar dat is toch anders. Afgelopen zondag hebben we samen een halve marathon gelopen en dat was te gek. Leuk hoe de teams samensmelten en iedereen al een paar dagen voor de Singelloop bij elkaar aan het informeren was op wat voor tempo iedereen wilde lopen. Jij wilde eigenlijk niet zo hard lopen voor jou doen, op 5:15, 5:30 per kilometer. Ik wilde eigenlijk iets sneller zo rond de 5 minuten per kilometer, dat was voor mij een gok en gebaseerd op de Dam tot Dam loop. Ik train natuurlijk op dit moment op veel lagere snelheden maar voor een halve moest dit te doen zijn. In ons ge-app besloten we dan toch maar om 5:15 aan te houden en dat was een goede deal. Ik had namelijk helemaal geen zin om alleen te lopen.

Ook leuk hoor onze zelf bedachte team naam M&M, jij de gele M en ik de ouwe taaie M. M&M runs the Singelloop, zo sloten we onze appjes af en afgelopen zondag was het de dag om het plan uit te voeren.

Monique ik heb er geen spijt van hoor, we hebben heerlijk gelopen maar je was wel een beetje zenuwachtig volgens mij in het startvak. Ik heb er maar niets van gezegd want het zou vast wel goed komen. Zo leuk trouwens dat je ouders iedere keer weer ergens anders langs de kant stonden. Heb jij eigenlijk veel op je horloge gekeken hoeveel kilometers we al hadden gelopen, ik niet eigenlijk. Wel hoe hard we gingen want jij gaat met die grote passen van jou toch echt wel makkelijk sneller dan gepland. Ook door de gezellige drukte in de straten van Breda, waar aanmoedigingen luid klonken versnelden we al snel. Volgens mij heb ik wel 62 keer gezegd dat we eigenlijk te hard liepen om dan vervolgens op hetzelfde tempo door te lopen.

Wat waren die eerste kilometers eigenlijk druk op het parcours zeg, gelukkig hadden we nadat we diverse pacers hadden ingehaald genoeg ruimte. Dat strak naast elkaar lopen is wel gezellig maar je paardenstaart zwiepte wel regelmatig in mijn ogen kan ik je zeggen. Ik was in de chaos ‘s-morgens eerst al mijn tas vergeten thuis, en nu bleek dus achteraf ook mijn bril. Dat ik mijn bril niet ophad verklaart misschien onze botsing ook wel toen we vlak voor fotograaf Andy Astfalck liepen.

Maar goed, op het einde raakte ik toch echt wat vermoeid maar we liepen dan ook harder dan gepland en ik geloof echt dat we 21 kilometer hebben lopen kletsen en lachen, veel gelachen. Uiteindelijk liepen we gewoon beide dicht bij onze PR tijd op de halve! Kletsend en dus niet vol gas dicht bij een PR tijd, volgens mij zijn we in vorm. Jou Marathon voorbereiding mag dan niet vlekkeloos zijn geweest volgens mij ben je er echt wel klaar voor.

Monique als je loopt straal je van plezier en dan is het fijn om naast je te lopen. Hand in hand renden we over de finish, jij met nog iets meer lucht dan ik! Het was en te gekke wedstrijd, dat wilde ik je nog even laten weten.

Ik zie je snel,
liefs Mari

PS: Monique schreef ook een brief aan mij! Haar blog vind je hier