De laatste lange duurloop, ben ik klaar voor New York? Ja ik ben klaar!!

Vorige week schreef ik over de onzekerheden die er bij me zijn. Pijntjes en vermoeidheid nemen toe en dat brengt twijfels of ik die Marathon goed kan lopen. Dat hoort erbij en alle motiverende berichtjes die ik kreeg naar aanleiding van die blog doen me goed. Vorige week deed ik het wat rustiger aan en dat pakte goed uit. Afgelopen maandag deed ik een speciale lange laatste duurloop en die voelde erg fijn!

Op mijn schema stond nog 20 kilometer op een rustig tempo. De planning was om deze alleen te lopen maar een week eerder stond er in de groeps app (team Robert van Vifit Sport) een oproep van Robert. “wie gaat er nog een lange duurloop doen?” Onze captain heeft een vreemde manier van een Marathon voorbereiden, hij had in totaal al 4 lange duurlopen gedaan en wilde zijn laatste 30 kilometer niet alleen doen. Ik melde dat ik er 20 zou gaan doen en Robert wilde wel mee rennen. Gezellig dacht ik en zo dacht Dagmar uit ons team er ook over. Dagmar heeft wat pech in haar voorbereiding en mocht afgelopen maandag niet hardlopen. Toch kwam Dagmar naar Den Bosch en besloot mee te fietsen, dat is nog eens de juiste spirit!

Met zijn drietjes, gingen we op pad langs de route die ik had uitgezet. Niet heel spannend maar wel een groot gedeelte autovrij. Dagmar had op de fiets alle een en drank voorzieningen bij zich en we kletsen wat af. Onderweg raakte we ook nog in gesprek met een aantal andere lopers en het onderwerp was al snel de New York Marathon uiteraard. De duurloop ging goed, iets hoger tempo dan gepland maar het liep als een spreekwoordelijke trein. De afgelopen  weken kreeg ik toch wat last van mijn rechterknie maar die dag was het alweer een stuk minder door de rust die ik had genomen. Na ruim 21 kilometer stond ik weer thuis en het voelde goed, heel goed. Niet moe of wat dan ook, het gaf me vertrouwen. Robert en Dagmar plakte er nog 10 kilometer aan vast en uiteindelijk eindigde de dag bij mij thuis aan tafel inclusief Bossche bollen. Top dag, top training!

Met dat vertrouwen van die training ga ik deze week in, het voelt goed en dat is zo fijn. De vermoeidheid neemt af, de pijntjes gaan weg, het vertrouwen neemt hun plaats in. De spanning stijgt in het team en de groeps app ontploft bijna ieder dag. Tui Sport heeft het programma gemaild en zojuist ontving ik ook de aanvullende informatie van Vifit Sport voor alle foto en video shoots die we daar nog zullen doen. Een Marathon is natuurlijk al een mooi avontuur maar als je in een groep die steeds hechter wordt dit mag mee maken, dan is het een zo mogelijk nog een mooier avontuur.

Het is echt zo een groot iets aan het worden deze week, ik praat volgens mij alleen nog maar over hardlopen (nog meer dan anders), ik denk er full time aan. Het voelt goed en ik kan niet wachten! De reis ernaar toe is in mei begonnen en komt nu zo dichtbij. Ik ben er klaar voor, nog een paar loopjes en ik mag echt naar New York!

Om Alicia nog maar eens te citeren
I’m going to make it by any means
I got a pocketful of dreams

P.s. in New York zal ik veel updates op mijn Facebook pagina plaatsen, die kun je als je het leuk vind volgen op deze link