De volledig draadloze Jaybird RUN headphones, loopt dat een beetje?

Hardlopen met muziek en dus met oordopjes of een headset, de een kan niet zonder, de ander wil niet met. Ik zit daar tussen in, als ik alleen loop ga ik met muziek de deur uit. Als ik een wedstrijd loop doe ik dit altijd zonder muziek, in mijn belevingswereld krijg ik dan meer mee van wat er om me heen gebeurd.

Voordat ik ging hardlopen maakte ik al gebruik van koptelefoons, eerst met mijn walkman met cassettebandjes (als je een jonge lezer bent moet je even opzoeken wat dat zijn). Daarna en discman, zelfs een portable mini disk en uiteindelijk luister je muziek uitsluitend nog via je telefoon als je de deur uit gaat. In die tientallen jaren dat ik buitenshuis muziek luister is het eigenlijk ook al tientallen jaren een probleem om een headsetje te vinden dat én goed geluid heeft én zeker met hardlopen belangrijk, in je oren blijft zitten waar die hoort.

Ik heb ondertussen wel wat fijne modelletjes gevonden met draad, het probleem daarvan is wel dat bij mij de draad om de haverklap stuk gaat. Draadloze headsets zouden theoretisch de oplossing moten zijn. Ook dat heb ik geprobeerd maar ik had de ideale nog niet gevonden buiten het feit dat als ik dan wilde gaan rennen, de batterij weer leeg was.

Nu heeft jaybird een volledig draadloze headset geïntroduceerd met de veelbelovende naam Jaybird RUN en ik heb er inmiddels ruim 150 kilometer mee gelopen. Tijd voor een uitgebreid verslag van mijn ervaringen met deze oordoppen.

De Jaybird run is een set met twee losse oordoppen die je, je raad het al, in je oren stopt. Door middel van verschillende rubberen dopjes en wings is het een kwestie van even uitproberen welke maat bij jou het beste zit. Ik was er al snel een halfuurtje mee bezig om uit te zoeken welke van de verschillende maten en combinaties het beste in mijn oren blijven zitten. Dit is natuurlijk erg persoonlijk, ik ken mensen die een marathon kunnen rennen met de witte oordopjes die bij je iPhone zitten. Bij mij vallen die witte dingen er al uit als ik met mijn ogen knipper. De Jaybirds doen wat pasvorm betreft volkomen aan hun verwachtingen, ze zitten echt prettig zonder een drukkend gevoel te veroorzaken. De vraag is natuurlijk wel hoe ze het zouden doen als ik ging hardlopen. Daar kom ik later op terug.

Het technische gedeelte van de Jaybird RUN is niet voor iedereen interessant maar voor de detailfreaks zijn hier wat details. Audio Impedantie: 16 Ohm, Uitvoer: 12 mW RMS (met niveaulimiet), Audioformaat: 16-bits stereo, Driver-grootte: 6 mm. Batterij Speeltijd: Meer dan 4 uur*, Oplaadtijd: 2 uur, Snel opladen: 5 min = 1 uur afspeeltijd, Opladen: Via oplaadcase met USB-connector * Kan variëren afhankelijk van gebruik, apparaat en veroudering. Bluetooth Bluetooth-versie: 4.1, Frequentieband: 2,4 GHz.

De geluidskwaliteit van de Jaybird Run is meer dan prima, zoals ik het hoor. Als je een audiofiel bent ga je natuurlijk geen muziek luisteren als je gaat hardlopen, dan zit je in je muziek kamer met een hoofdtelefoon van 3000,- euro met vergulde pluggen op je kop. Dat vergelijk moet je dus ook niet gaan maken. Ik vind het geluid meer dan goed, zeker als je binnenshuis luistert. Let wel op het moment dat je naar buitengaat vermengt het audio geluid zich met omgevings geluid. Uiteraard beïnvloed dat het totaal beeld van het geluid.

Om hier bij stil te staan, de oordopjes zitten echt in je oor, daardoor hoor je uiteraard wat minder van het verkeer. Hou hier rekening mee, zorg dat je veilig loopt. Mocht je de standaard instellingen van de Jaybird niet helemaal lekker vinden kun je met de bijbehorende app allerlei presets erop loslaten, meer bas, meer hoog. Allemaal geen probleem in de simpel te bedienen app. Luister je via een Iphone muziek kun je uiteraard dit ook doen bij de muziek instellingen van de iPhone.

De eerste keer moet je de dopjes even “pairen” via bluetooth maar daarna gaat het vanzelf. Jaybird heeft een prachtig doosje wat tevens de oplader is gemaakt. Op het moment dat je de doppen uit het doosje haalt zoeken ze meteen naar je telefoon en maken ze contact. Dit is niet een keer fout gegaan en mijn telefoon was in no time gevonden.

Als je de dopjes uit het doosje haalt, zegt een vriendelijke vrouw (nog steeds niet ontdekt waar ze nou eigenlijk zit) in je oor hoe ver de oortjes zijn opgeladen en dat hij geconnect is. Daarna hoor je de vrouw niet meer of je moet aan het rennen zijn en je batterij is bijna op. Die batterij gaat overigens lang mee, een aantekening wel. Ga je een marathon rennen en je doet er 5 uur over dan heb je pech, loop je hem in 4 uur en 30 minuten dan zit je safe met de levensduur van de batterij. Een opmerking is wel op zijn plaats, de batterij van je telefoon gaat ook aanzienlijk minder lang mee als je de Jaybird gebruikt. Na 4 uur en 30 minuten muziek streamen naar de oordopjes is ook de batterij van mijn iPhone SE zo goed als op.

Mijn eerste test was een loopje van 30 kilometer met de Jaybird Run. Wat ik in het verleden wel eens heb gehad met dopjes waar rubberen pasvormen op zitten dat ze uiteindelijk gaan knellen. Een drukkend gevoel geven ze dan en dat kan pijn gaan doen. De Jaybirds bleven uitstekend zitten en knelden nergens, zelfs na 30 kilometer had ik nergens last van (van mijn oren dan, verder deed alles pijn door de afstand).

Op de oordopjes zitten links én rechts één knop voor de bediening. Door een of twee keer daar op te drukken activeer je een handeling. Siri wordt ondersteund en ook het vooruitspoelen/pauzeren in je playlist, zowel van je muziek op je telefoon als in Spotify. Terugspoelen kan dan weer niet. Ook het accepteren en beëindigen van een gesprek vanuit de knoppen is mogelijk. Tijdens het hardlopen wilde ik uiteraard ook testen of dat bellen een beetje te doen is. Het is uiteindelijk toch best vreemd omdat het microfoontje in je oor zit. Ik had afgesproken dat iemand mij zou bellen en zo kon ik het inkomend gesprek opnemen door een keer op het knopje te drukken. Het werkte gewoon zoals het hoort en mijn stem was duidelijk verstaanbaar aan de andere kant.

Bij thuiskomst leg je de dopjes weer terug in het opbergdoosje wat tevens de oplader is. Na 5 minuten zijn ze weer opgeladen voor een uur gebruik. Laat je ze er langer inzitten dan laden ze weer helemaal op. Het voordeel van het doosje vind ik dat ze meteen opgeladen zijn voor je volgende run. Uiteraard kun je met een andere draadloze headset jezelf ook aan leren om deze meteen aan de stroom te leggen maar dit doosje is echt ideaal. Opbergen én opladen. Uiteraard raakt het oplaad doosje ook een keer leeg en moet je deze aan de stroomkabel hangen. In totaal hebben de Jaybirds in combinatie met het doosje voldoende accuduur voor 12 uur gebruik.

Omdat de headsets gebruik maken van bluetooth heb je kans dat de verbinding soms kortstondig wegvalt (met mijn telefoon in ieder geval). Ook de Jaybirds hebben hier wat last van. Je kunt dit beperken door je telefoon zoveel mogelijk aan de rechterkant te dragen (het rechteroortje heeft de ontvanger en is hier het belangrijkste in). Toch voorkomt dit het niet helemaal en heb je soms een stilte hikje in je geluid, dit is minder dan een seconde en nooit aan beide oordopjes. (update; er is een firmware update geweest die het als het goed is helemaal heeft verholpen).

Al met al een uitgebreid verhaal over twee kleine oordopjes. De grootste voordelen vind ik de geluidskwaliteit en de lange accuduur. De Jaybird RUN kost rechtstreeks bij Jaybird 199,- euro, voorwaar geen kattenpis maar dan heb je wel een top setje in mijn ogen, ohh oren. Het setje wordt geleverd in een prachtige doos waarin het opbergdoosje zit, de oordopjes, een oplaad snoer en diversen rubber vleugeltjes (passtukjes) en dopjes.

Keep on running i a free world.