Weer een jaar doorlopen, op naar 2018

Vandaag is het 31 december en ongepland liep ik deze ochtend 17 kilometer. Eigenlijk had ik gisteren willen lopen, nee dat is niet waar, ik had vrijdag willen lopen! Vrijdag ochtend had ik geen tijd en in de middag was het koud en regende keihard, nou als ik kan kiezen loop ik dan dus niet. Zaterdag kan ik ook bedacht ik me. Maar zaterdag besloten we na de boodschappen, met zijn drietjes (Charlotte, mijn vrouw en onze zoon Milo) naar de stad te wandelen en daar de lokale kerststal in de Sint Jan’s Kathedraal te aanschouwen. Die Kerststal vonden we niks maar uiteindelijk waren we wel een aantal uren in de stad. Hardlopen ging vandaag niet meer gebeuren en dus stond ik vanmorgen om kwart voor negen buiten in korte broek om een stuk te gaan rennen.

Bovenstaande is echt hoe het ging en staat misschien ook wel symbool voor hoe mijn jaar was. Ik plan wat hardlopen en bloggen betreft niet zoveel, als ik geen zin heb, loop of blog ik niet. Morgen weer een dag denk ik dan. Met lopen is het wel zo dat ik uiteindelijk toch altijd 3 keer in de week mijn schoenen aantrek en over het algemeen heel lekker loop.

Bloggen, ja dat plan ik soms en dan komt er niks van, vind ik ook niet erg. Mijn drijfveer om te bloggen is nog steeds dat ik het leuk vind en door het bloggen hele leuke dingen mag doen en hele fijne mensen mag ontmoeten. Verdienen doe ik helemaal niets met deze uit de hand gelopen hobby. Sterker nog als je weet hoeveel geld ik dit jaar bij de NS heb neergelegd om overal te komen dan weet je dat het het uiteindelijk geld kost. Dat is ook geen probleem natuurlijk en eerlijk is eerlijk ik krijg nog al eens wat toegestuurd. Schoenen, kleding en andere hardloopgear. Daar kan ik uiteraard geen boodschappen van doen al wil ik dat best eens proberen bij de kassa. “Mijnheer dat is dan 137,40 euro, zegeltjes erbij?” “Kijk hier eens, twee paar hardloopschoenen, laat de rest maar zitten!” Ik denk niet dat het gaat werken maar je weet maar nooit.

Zo plande ik afgelopen jaar ook niet heel veel evenementen, die komen op mijn pad op verschillende manieren. Ik ken nog al wat mensen die hardlopen en daar komt dan de inspiratie vandaan om ergens anders te gaan lopen. Nieuw voor mij was dit jaar de Wings For Life Run in Breda. Ik was hier behoorlijk van onder de indruk (hier kun je het eventueel nog teruglezen) omdat het gekoppelde goede doel zo goed zichtbaar was tijdens dit wereldwijde evenement. Verder koos ik ook weer voor een aantal “vaste” events hier in de buurt. Daar ben ik nooit alleen maar altijd met veel mensen van de Running Junkies Den Bosch. Die Junkies blijven trouwens mijn hardloop rode draad het hele jaar door, iedere woensdag gaan we weer, weer of geen weer en altijd is het leuk. Als je in de buurt bent loop dan gerust eens mee, je bent altijd welkom.

Één hardloopevent had ik wel willen plannen en dat was de Eindhoven Marathon, een Marathon moet je tenslotte nu eenmaal plannen. De trainingen duren ongeveer drie maanden dus maar zien of het er van komt was geen optie. Eindhoven zou het worden maar ook dat liep anders. In Mei kwam Vifit Sport op de markt en zo raakte ik betrokken bij een nieuw hardloop avontuur, de Marathon van New York. Uiteraard heb ik die al heel uitgebreid beschreven  (hier) en zou daar echt nog 10 blogs van kunnen maken. Nog steeds ben ik ongelofelijk dankbaar dat ik dit mee mocht maken en dat ik daar die geweldige kilometers mocht maken. Nog meer dankbaar ben ik voor het feit dat ik dit avontuur samen met ander mensen daar kon delen. Vriendschappen die daar zijn ontstaan blijven waarschijnlijk voor eeuwig bestaan door het geen we daar samen hebben meegemaakt.

Als ik dan terug kijk op het jaar zie ik ook meteen wat mij het meest blij maakt. Hardlopen en daardoor of daarmee nieuwe mensen leren kennen. Dat er dan ook nog wel eens vriendschappen ontstaan vind ik meer dan bijzonder. Dat ik als 50+ hardloopblogger blijkbaar nog steeds mensen kan inspireren dat is toch ook wel een dingetje wat ik echt oprecht tof vind. Spontane berichtjes van mensen of tijdens een hardloopevenement aangesproken worden door lopers die mij “volgen” blijf ik bijzonder vinden.

Ik hoop in ieder geval dat mijn blog blijft uitstralen dat het plezier in hardlopen het belangrijkste blijft. Snelheid, spullen zijn allemaal leuk en ook daar schrijf ik graag over maar plezier tijdens het lopen en met mensen samen hardlopen, dat is toch wel mijn drijfveer. Wat voor mij werkt en daar ben ik dit jaar eigenlijk pas achtergekomen, ik zie hardlopen niet als sport, daarom blijft het leuk denk ik.

Voor nu is het wel genoeg met dat terug kijken, vooruit kijken doe ik de komende week wel weer. Trots kijk ik terug op mijn afgelopen jaar (zeker wat hardlopen betreft) en ik kan niet wachten tot middernacht, het begin van 2018.

Lieve allemaal, dank voor alle lieve berichten, dank voor het volgen, dank voor de positieve feedback en dank voor het spontaan aanspreken als je mij tegen komt. Ik wens jullie allemaal een fantastisch nieuw jaar met liefde, gezondheid en een flinke portie hardloop motivatie. Ik hoop jullie volgend jaar allemaal in het echt te zien.

Keep on running i a free world