Vijf jaar Running Junkies Den Bosch

Woensdagavond tien april tweeduizenddertien, de dag dat de running Junkies Den Bosch het eerste levenslicht zagen. Vijf jaar verder, tweeduizendzeshonderd kilometer in en om Den Bosch op woensdagavond, vierhonderdvijfentachtig Junkies in de Facebook groep, groepsberichten met duizenden berichten en vele, vele gezichten op woensdag avond.

Maanden voor de bewuste avond besloot ik de Running Junkies in Den Bosch op te richten. In goed overleg met onze grote broer de Running Junkies Amsterdam mochten wij beginnen in onze provincie stad. Met wij bedoel ik Hans Heirman en ikzelf. Overigens heb ik het vanaf dag één nooit belangrijk gevonden dat ik de initiatief nemer was. Ik hoop altijd dat als ik vandaag of morgen opstap dat het gewoon precies hetzelfde doorgaat.

De Running Junkies een Running crew of hardloopgroep zoals de gemiddelde Brabander het stug blijft noemen. Een sociaal gezelschap wat zonder bestuur, leiding of contributie al vijf jaar iedere woensdag avond een doel heeft, hardlopen met elkaar en die passie delen.

Wat doen we dan op een woensdag avond, heel simpel. We rennen tien kilometer en degene die voorop loopt bepaalt de route. Wie dat doet, zien we op de avond zelf wel. Het is geen training er is geen warming up, geen cooling down. Gewoon tien kilometer lopen.

We inspireren elkaar en dat gaat als vanzelf. Hoeveel mensen er ondertussen hun eerste halve en hele marathon hebben gelopen door enthousiaste verhalen van iedereen. Hardlopen is de gemeenschappelijke deler maar er is zoveel meer dat ons inmiddels verbind.

Als ik eerlijk ben vond ik het soms lastig in het begin. Ik was vaak in Amsterdam mee wezen rennen en zag teveel verschillen met de vibe die daar was bij de junkies en de vibe die “wij” hadden. Ik zocht naar oorzaken die er niet toe deden, pas later zag ik de echtte oorzaak. De Junkies bestaat uit mensen en die zijn uniek, door die uniekheid wordt ook de groepsdynamiek bepaald. Uiteraard was dat in Amsterdam anders dan bij ons en dat is, weet ik nu, niet meer dan logisch.

Wat ook een van de verschillen waren is dat ze in Amsterdam uit vriendschap zijn gaan lopen. Wij zijn gaan lopen en pas later ontstonden er vriendschappen. Vijf jaar geleden kende ik niemand van de nieuw te starten Junkies. Nu heb ik er hechtte vriendschappen aan over gehouden.

In vijf jaar tijd is er veel gebeurd. Ik heb ups en downs gehad, ik ben dierbare mensen verloren en nieuwe mensen geboren zien worden. De wereld om ons heen wordt harder en zelfs op grote hardloopevenementen zie je de beveiling scherper worden. Mijn gedachten zijn alle kleuren geweest in die jaren, van lichtroze tot honinggeel, van brandweerrood tot gitzwart.

In iedere stemming die ik had, met ieder gevoel waar ik mee zat, de woensdag avonden waren altijd een cadeautje. Iedere week tien kilometer rennen met de Junkies heeft mij zoveel gebracht. Soms is het lekker om gewoon achteraan te hobbelen en niets te zeggen. Meestal ben ik niet stil en klets tien kilometer vol en altijd vind ik de juiste personen om mijn verhaal van die dag bij te kunnen doen. Altijd luisterende oren tijdens het hardlopen, altijd fijne mensen.

Den Bosch heeft er een prachtig hardloopinitiatief bij waarvan de wortels inmiddels diep zijn gegroeid en alleen maar verder kan groeien. We zijn zeker zichtbaar geweest en hebben bij de vele lokale evenementen ons van onze beste kant laten zien.

Als ik moet beschrijven hoe ik de afgelopen vijf jaar heb ervaren kan ik alleen maar zeggen dat ik vreselijk trots ben op de mensen die de Running Junkies Den Bosch hebben gevormd tot wat we nu zijn. Of je nu één keer meeliep of al bijna vijf jaar lang er iedere week bij bent, iedereen die mee rende heeft ons gevormd en daar ben ik jullie allemaal tot op ongekende hoogte dankbaar voor.

Keep on running in a free world

Speciale dank naar Hans die ons toch maar weer iedere week in zijn runhouse toe laat.