Run Like an Egyptian met Thijmen Kupers

En zo ren je voor je het weet rondjes, ehh vierkantjes om een Pyramide! Donderdag avond 17:40 en ik sta in de wereldstad Driebergen-Zeist samen met een aantal andere hardlopers of zoals Runner’s World Magazine ons graag noemt “Runfluencers“.

We zouden hier met een taxibusje worden opgehaald om ons naar de locatie van een tof evenement te brengen. De tijd verstrijkt en er worden veel mensen opgehaald en weg gebracht alleen ons taxi busje komt maar niet. Ik besluit te bellen met Kim, projectleider van vandaag, en informeer haar. Kim blijft een soort van kalm en belt me 5 minuten later terug. Het besproken busje was er wel, iets eerder dan gepland en heeft 7 willekeurige mensen ingeladen en ergens afgezet, hoe dan? Anyway, een nieuw busje komt zo en we worden vervoerd naar de juiste locatie, een gelegenheid aan de Woudenbergse weg.

Daar zijn inmiddels alle genodigden gearriveerd en het is een weerzien met vele bekenden, high fives, zoenen en big huggs. Daarna is het dan echt tijd voor het programma. We zijn dicht bij de Pyramide van Austerlitz en daar gaan we straks rennen. Oliver Hemel (hoofdredacteur Runner’s World) doet de introductie op een manier zoals hij alleen dat kan, goed verhaal op zijn Olivier’s. Kim legt het programma uit en daarna nemen de mannen van het merk Craft het over. Craft vooral bekend van de thermo kleding en inmiddels ook van “normale” sportkleding heeft 3 jaar gewerkt aan een hardloopschoen en die wordt vandaag gepresenteerd aan ons. Ik schreef er al eerder over dat ik het dapper vind dat ze in deze tijd met zoveel merken proberen met iets nieuws te komen.

Nieuw is de Craft V175 Lite zeker, de samenwerking met Vibram levert in ieder geval een mega grip op iedere ondergrond op. Ik ga nu niet heel diep in op hoe de schoen zit, dat volgt nog wel een keer. Na de introductie was het voor ons tijd om ons om te kleden in vrolijk gekleurde Craft kledingsetjes en de bijpassende schoenen. Tijd om in actie te komen.

Die actie zou gebeuren onder leiding van niemand minder dan Thijmen Kupers, Thijmen 10 voudig Nederlands kampioen en gespecialiseerd in de 800 meter. Opnieuw werden we in een busje geladen en reden we naar de Pyramide van Austerlitz waar de clinic plaats zou vinden. Een mooie en vreemde locatie, buiten ons was er niemand en dat was best een vreemd schouwspel zo bij de enige Pyramide die Nederland rijk is. De Pyramide heeft een rijke geschiedenis maar daar hadden we uiteraard niet heel aandacht voor. In beweging komen dat wilde we, ook wel omdat de wind snijdend koud was. Loopscholing oefeningen die allemaal gebaseerd waren op kracht werden door Thijmen voorgedaan en dan deden wij een poging om dat perfect na te doen. Ik ben blij dat er geen punten werden gegeven voor de uitvoering, ik zou niet al te hoog eindigen vrees ik. Toch is het altijd leerzaam om weer eens te zien waar je allemaal rekening mee moet houden.

Maar genoeg, door naar de volgende krachtoefeningen op de trappen van de Pyramide. Eerst op het kleine trappen, steeds meer treden overslaan en dan wel de juiste kracht en cadans vasthouden. Toen waren de trappen van de Pyramide aan de beurt, 36 meter omhoog rennen, geloof me dat voel je als je bovenaan bent. Het was een mooi gezicht hoor, al die kleurtjes in een lange rij naar boven. Tijd om van het uitzicht te genieten was er niet. Eenmaal beneden mochten we weer naar boven maar nu weer treden overslaan. Twee maal was meer dan genoeg en net op het moment dat we dachten klaar te zijn gingen we nog een stapje verder. Run like an Egyptian rond de Pyramide. Twee rondjes op een intensiteit dat je wel kon antwoorden op een vraag maar duidelijk geen volzinnen meer over je lippen kreeg, laat staan een liedje van de Bangles zingen. Ik had in de ochtend al bijna 10 kilometer gelopen dus ging niet te hard van start, toch werd het toen we de oefening voor de tweede keer deden echt pittig.

De clinic zat er op en de busjes stonden weer klaar, de afstand naar de locatie waar we zouden eten was een paar kilometer en samen met twee andere gasten besloten we terug te rennen. Lekker even uitlopen op een vrijwel rechte weg, op een stevig tempo waren we er zo en ik had meteen een wat meer feeling met de Craft schoen.

Terug op de Woudenbergseweg stonden er mooie gedekte tafels op ons te wachten en werd er al druk gekookt. Chef Jesse van de Werf vertelde vol passie wat hij voor ons klaar ging maken. Een 4 gangen vegetarisch menu vol met de juiste voedingsmiddelen voor sporters. Verrassende smaken en prachtig opgemaakte bordjes werden voor ons geserveerd.

De tijd ging zoals altijd veel te snel en tegen half elf werden we weer netjes op station Driebergen Zeist af geleverd. Eenmaal thuis kon ik weer terug kijken op een mooie avond, fijn gezelschap en sportief bezig geweest. Dank aan Runner’s World Magazine en Craft voor de uitnodig. Kim, je hebt het top gedaan!

Keep on running i a free world.

De foto’s gemaakt door de amazing Andy Astfalck