Hardlopen tijdens je vakantie, wel of niet?

Ik gooi het er maar meteen in! In onze vakantie heb ik nauwelijks hardgelopen. In vier weken tijd liep ik drie keer en dat is voor iemand die normaal gesproken drie tot vijf keer in de week loopt echt wel heel weinig.

Hardlopen als je op vakantie bent klinkt natuurlijk fantastisch en meestal is het dat ook. Dus op het moment dat wij onze kampeer spullen aan het inpakken waren gingen er ook twee paar hardloopschoenen en diversen setjes kleding in de tas. Lopen in een andere omgeving en zo het nieuw te ontginnen terrein ontdekken, ja ik had er zin in.

Nu ging het in de praktijk toch weer net anders en als ik terug kijk is dat eigenlijk ieder jaar zo. Ik neem je even mee hoe het vakantie lopen bij mij gaat. Wij kamperen en dat vinden we heel erg leuk, twee weken in onze eigen tent. Je leeft eigenlijk buiten, niets gaat vanzelf. Koffie zetten is eerst water koken inplaats van op een knopje drukken, koken is improviseren op minder kookpitten dan thuis, ontbijt is eerst broodjes halen.

Wij vinden dat fijn, het is het ultieme onthaasten want kamperen en haast is geen goede combinatie. Ook dit jaar hadden wij weer een te gekke plek in de duinen bij Bloemendaal. Aan de ene kant op loopafstand de Noordzee en aan de andere kant het duingebied met mooie paadjes door dit prachtige landschap inclusief allerlei los lopende dieren. Als je dit leest krijg je toch al zin om je loopschoenen aan te trekken, rennen langs de branding en over duintoppen om de vergezichten in de ondergaande zon oranje te zien kleuren.

Okay, back to reallity. Kamperen is leuk maar vooral het slapen is anders en ik ben een moeilijke slaper. Al is het bed ergens anders nog zo goed, het is niet mijn eigen bed en dat vind ik lastig slapen. In onze tent hebben we een kwalitatief goed luchtbed, fijne zachte hoes er omheen en zelfs verstelbare hoofdsteunen maar helaas, slapen deed ik de eerste nachten slecht, heel slecht. Als ik dan opstond dan had mijn lijf best wel wat tijd nog om zijn oorspronkelijke vorm terug te vinden, als dit al überhaupt gebeurde.

Als ik dan weer een beetje recht kon staan en minder stram aanvoelde was het tijd voor gezins activiteiten, daar is het tenslotte ook vakantie voor. Lopen dacht ik, dat kan morgen ook wel weer. Dat morgen werd dan overmorgen en zo was ik al een week verder en had ik nog geen meter hard gelopen. Het slapen ging na een tijdje wat beter dus na ruim een week besloot ik weg te gaan voor een rondje van ongeveer tien kilometer. Schoenen aan, horloge om en wachten op GPS! Een paar dagen eerder hadden we een leuke route gewandeld dus die wilde ik nu wel gaan rennen. Mooie single tracks door het duingebied en pittige klimmetjes lagen op mij te wachten als kers op de taart zou ik de laatste kilometers langs de branding lopen op een rustig strand.

Via de achteruitgang van de camping vertrok ik en nam mijzelf voor om rustig te lopen ook al voelde ik mezelf vandaag fit. Dat rustig lopen ging redelijk maar van fitheid was echter geen sprake daar kwam ik na een kilometer al achter. In de eerste kilometer zat al een pittige klim en ik merkte dat mijn hartslag sneller steeg als de zon op deze mooie dag, mijn lichaamstemperatuur leek deze trend ook te volgen. Al snel besloot ik mijn route wat aan te passen en het rondje van 10 kilometer door te improviseren in te korten. Dat inkorten kon pas vanaf een bepaald gedeelte en het deel daarvoor waren dus de duinpaden waarin ik flinke hoogte meters moest maken in los zand, geloof me, die hartslag ging niet echt naar beneden.

Zwaar had ik het, een soort zwaar dat niet leuk is. De hele week minder goed slapen, dus niet herstellen van de dag activiteit had er blijkbaar goed in gehakt. Mijn geplande tien kilometer werden er vijf en ik was compleet buiten adem.

Het klinkt allemaal best dramatisch maar buiten dat het zwaar was had ik er geen vervelend gevoel van en nam een besluit, “deze vakantie ga ik niet meer hardlopen”. Door dit uit te spreken haalde ik de druk van het “moeten” lopen weg in mijn hoofd en dat beviel me goed. Ik had een tweetal loopafspraken in de vakantie gepland voor de gezelligheid en ook die zouden niet doorgaan. Dat was op zich jammer maar deze vakantie zou ik ook een loopvakantie hebben.

Na twee weken heerlijk kamperen werd het tijd om naar huis te gaan, na thuiskomst begonnen ook meteen de tropische temperaturen in Nederland. Nu vind ik lopen in 28 graden nog wel te doen maar 35 graden daar had ik toch echt geen trek in, ook in deze periode trok ik mijn loopvakantie door. Afgelopen woensdag liep ik met de Running Junkies Crew drie kilometer om een zwemplas heen om mijzelf daarna in het water te laten plonzen. Dit was de derde keer dat ik in vier weken weer liep.

Gisteren besloot ik dat het klaar was met mijn loopvakantie, na een fikse regenbui was de temperatuur gedaald en ondanks dat het al donker was trok ik mijn hardloopschoenen aan. Mijn favoriete 5 kilometer rondje zou het worden, langs de stadsmuren om de binnenstad heen. Rustig aan was het plan, dat mislukte best wel. Binnen 25 minuten was ik terug van een heerlijke 5 kilometer, dik genoten!

Mijn loopvakantie is officieel voorbij!

Keep on running in a free world, Mari

P.s. Nu mijn loopvakantie voorbij is ga ik ook weer meer bloggen én focussen op mijn YouTube kanaal wat ik voor de vakantie online heb gezet. Mocht je dat nog niet gezien hebben, klik dan even op deze link. extra leuk als je jezelf abonneert op mijn kanaal.